Réttur


Réttur - 01.10.1950, Qupperneq 10

Réttur - 01.10.1950, Qupperneq 10
250 RÉTTUR atriði þá ákæru mína, að hann sé hvorki óháður né hlutlaus. Dóm- arinn heldur í þessu atriði verndarhendi yfir lögbroti lögreglu- stjóra, en beitir skörpum rannsóknaraðferðum og kveður síðan upp þunga dóma yfir ýmsum þeirra, sem urðu fyrir ólöglegum árásum og jafnvel alvarlegum áverkum sakir framferðis þess, er lögreglustjóri stjórnaði og ber ábyrgð á. En lögbrot lögreglustjóra gagnvart mannsöfnuðinum var ekki eina lögbrot hans þennan dag. Lögreglustjóri braut einnig lögin með þeirri framkomu, er hann lét lögrejjluna hafa í frammi gagnvart alþingismönnum. Strax um morguninn voru hendur lagðar á einn alþingismann, Lúðvík Jósefsson, af lögreglu og honum varnað inngöngu í Alþing- ishúsið. Og að loknum þingfundi 30. marz lét lögreglustjóri lög- regluna hindra þingmenn í því að yfirgefa þinghúsið. Sveinn Sæmundsson, yfirmaður rannsóknarlögreglunnar, segir um þetta fyrir rétti 30. marz: „Er þingfundi hafði verið slitið, gat forseti sameinaðs þings, Jón Pálmason, þess, að samkvæmt beiðni lögreglustjórans í Reykjavík, eða að fyrirlagi hans, skyldu hvorki þingmenn eða aðrir viðstaddir yfirgefa þinghúsið fyrr en eftir nánari fyrirmælum. Þingmenn sósíalista voru óánægðir með þetta, þar sem þeim væri meinað að yfirgefa húsið.“ Samkvæmt stjórnarskránni eru alþingismenn sérstaklega vernd- aðir gagnvart aðgerðum lögreglu. Brot lögreglustjóra gagnvart alþingismönnum var, næst gas- árásinni á fólkið, ein af orsökum óeirðanna að áliti ýmissa vitna. Dómaranum er sú staðreynd, að lögreglustjóri lætur hindra ferðir alþingismanna, ekkert rannsóknarefni. Hinsvegar er þaul- spurt fyrir rétti um, hvernig sú frétt berist út, að þingmenn fái ekki að fara frjálsir ferða sinna, rétt eins og málfrelsið um slíkar aðgerðir væri lögbrot, en lögbrotið sjálft eðlilegur hlutur. Dómar- inn virðist ganga út frá því sem sjálfsögðu, að það, sem valds- menn gera, það sé þar með rétt og löglegt, en ef þegnarnir segi frá því, sem valdsmenn gera, sé það vítavert. Þcssi afstaða gagnvart fólkinu og réttindum þess er ósamrým-
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Réttur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.