Réttur - 01.10.1950, Qupperneq 17

RETTUR
257
ásakanir hans og kenndi kommúnistum brunann. Sama blað reyndi
að hagnýta atburðina 30. marz 1949 til svipaðra æsinga.
Lögreglustjóri Berlínar var einn af þeim, sem stjórnaði íkveikj-
unni í þinghúsinu.
Lögreglustjóri Reykjavíkur tilheyrði þeim flokki íslenzkra naz-
ista, sem tók afstöðu með brennuvörgunum þýzku og Morgun-
blaðinu.
Morgunblaðið harmaði eftir 22. sept. 1946 að ekki skyldi koma
til bardaga milli lögreglunnar og fólksins. Lögreglustjórinn sá
um það nú, með því að margbrjóta lög og reglugerðir, að til
árekstra kom. Og Morgunblaðið og valdsmennirnir hófu hróp
á ofsóknir gegn verkalýðshreyfingunni og Sósíalistaflokknum.
Sá dómsmálaráðherra Prússlands, er stjórnaði fyrrnefndri í-
kveikju og hlaut lof Morgunblaðsins fyrir ofsóknir gegn verka-
lýðshreyfingunni, var síðar dæmdur til hengingar sem glæpa-
maður.
Var ekki eðlilegt fyrir óháðan og hlutlausan dómstól, sem kunn-
ugt var um þessi fordæmi og andlegan skyldleika vissra valds-
manna við þá, er þau frömdu, að yfirheyra nefnda valdsmenn,
þegar kröfur komu fram um það?
Vissulega. Sá dómstóll, er lætur slíkt undir höfuð leggjast, er
ekki óháður og hlutlaus.
Eg læt nú lokið röksemdaleiðslum mínum. Þær hníga allar að
því að sanna, að dómarinn hefur aðeins rannsakað aðra hlið
málsins, rannsakað orð og gerðir þeirra manna, er vissir valds-
menn töldu eiga sök á atburðunum. Hinsvegar hefur dómarinn
ekki rannsakað hina hlið málsins: framferði þeirra valdsmanna,
sem ég 8. apríl hélt fram að ættu sök á atburðunum. Óháðum og
hlutlausum dómara ber að rannsaka báðar hliðar málsins. Með
því að sleppa því að gera það, gerir dómarinn rannsóknina að
ofsókn og þann dóm, er hann kveður upp á grundvelli einhliða
rannsóknar, að ranglátum dómi.
Samkvæmt anda stjórnarskrárinnar átti dómsvaldið að vera
óháð framkvæmdavaldinu og löggjafarvaldinu.