Réttur - 01.10.1950, Side 36

276
RÉTTUR
Kóreu á fundum stórveldanna á stríðsárunum og á utanríkisráð-
herrafundinum í Moskvu 1945. í ályktun Moskvufundarins var
komizt þannig að orði:
„Til þess að aðstoða við myndun bráðabirgðastjórnar í
Kóreu og til að framkvæma þær aðgerðir sem nauðsynlegar
eru, skal stofnuð sameiginleg nefnd, skipuð fulltrúum banda-
rísku herstjórnarinnar í Suðurkóreu og sovétherstjórnarinn-
ar 1 Norðurkóreu. Við framkvæmd þessara aðgerða skal
nefndin hafa samráð við lýðræðisflokka Kóreu og önnur
samtök alþýðunnar.“
Þessi samþykkt var rofin af Bandaríkjunum sem stofnuðu ríki
í Suðurkóreu þrátt fyrir eindregin mótmæli Sovétríkjanna. í
samræmi við þetta neituðu Sovétríkin að taka þátt í hinni svo-
nefndu Kóreunefnd sameinuðu þjóðanna, sem stofnuð var að
frumkvæði Bandaríkjanna 1947 til að dylja samningsrofin.
Þessi Kóreunefnd hefur verið algert verkfæri Bandaríkjanna,
eins og minnzt var á hér að framan. Enda var „skýrsla" hennar
um upphaf styrjaldarinnar einhliða yfirlýsing leppstjórnarinnar í
Suðurkóreu; nefndin sjálf gerði enga tilraun til að kynna sér málá-
vöxtu og meta þá á sjálfstæðan hátt.
38. breiddarbaugur
Það er þannig staðreynd, staðfest með sameiginlegri yfirlýsingu
stórveldanna, að Kór'verjar eru ein þjóð og að mynda eigi eina
stjórn fyrir allt landið.
í samningum stórveldanna var einnig ákveðið að mörkin milli
hernámssvæða Bandaríkjanna og Sovétríkjanna skyldu verá
38. breiddarbaugur — það er að segja algerlega tilviljunarkennd
markalína, sem hvorki á landfræðilegar, þjóðernislegar né efna-
hagslegar forsendur, og aðeins er dregin upp til bráðabirgða. Þetta
sýnir enn betur hversu fráleitt samningsrof það var, þegar Banda-
ríkin stofnuðu suðurkórverskt ríki með 38. breiddarbaug sem
landamæri.