Réttur - 01.08.1931, Blaðsíða 31

Rjettur]
SKULDLAUS BÚSICAPUR
14:
ir munu fyrir tilstilli þessa banka, verða enn þá stærri.
Þeir munu hefja öld vélanna í sveitinni og nota þær til
þess að þrengja kost smábænda til óháðs lífs og sjálf-
stæðrar starfrækslu. Þær fáu hagsmunataugar, sem
enn tengja þessa tvo arma sveitabændanna saman,
munu að fullu slitna og atvinnulífið fá á sig allan svip
atvinnulífsins í kaupstöðum landsins.
Þrátt fyrir það þó smábændurnir, með þessari
skipulagsþróun, séu sviftir máttugasta starftæki nú-
tímans, fjármagninu, og aðstaða þeirra verði á þann
hátt stöðugt erfiðari, minkar ekki verkefni þeirra og
starfssvið. Þeir munu enn um stund hafast við í rýrð-
arkotunum á útjöðrum hins byggilega lands. Þó verð-
ur líf þeirra stöðugt fátækara og gleðisnauðara. Þeir
dragast stöðugt aftur úr í samkeppninni. Hver vinnu-
eining þeirra gefur æ minni arð. Að lokum verða þeir
sviftir tálvoninni um það að ná hinu gullna takmarki,
skuldlaus búskapur. Þá leggja þeir árar í bát og ger-
ast verkamenn á búgarði stórbóndans í miðri sveit, en
stórbóndinn hleður saman auð á kostnað hinna upp-
flosnuðu stéttarbræðra sinna. Verkalaunum sínum
verður svo smábóndinn og verkamaðurinn á búgarðin-
um að verja til þess að ala upp verkalýð fyrir yfir-
stéttina í sveitinni. Þá er verkið fullkomnað. Og þá
fara hinir ágætu borgarar þjóðfélagsins að tala um
það að nú sé sveitabúskapurinn farinn að bera sig á
ný. Þeir gleðja sig við stóran rekstur og vonina um
mikinn gróða. Þá munu þeir finna paradís, þar sem
þeir enga höfðu áður, — í íslenskri sveit. En þeir gæta
þess ekki að hún er sköpuð af öreiga verkalýð en ekki
þeim sjálfum. Gæfa þeirra og gleði er sköpuð af þeim,
sem alist hafa við skókreppu skipulagsins, af þeim,
sem ganga með sviknar vonir og ef til vill kalið hjarta
í barmi.
Islenskir smábændur og leiguliðar! Athugið tákn
tímanna! Athugið rás þróunarinnar! Hristið af ykkur