Réttur


Réttur - 01.08.1931, Blaðsíða 29

Réttur - 01.08.1931, Blaðsíða 29
Rjetturj SKULDLAUS BÚSKAPUR 141 til að auka bústofn og ræktun um það bil samtímis þarf meiri orku en smábóndinn í sveitinni hefir yfir að ráða. Löngum hefir verið undan því kvartað, hve landbún- aðurinn hefði yfir litlu lánsfé að ráða. Og er það að vissu leyti rétt, þó útkoman verði þessi, að margir bændur séu skuldugri en æskilegt væri. Engin sérstök lánsstofnun hefir verið til ætluð landbúnaðinum ein- um og sniðin í samræmi við eðli hans og þarfir. Og bændur hafa á undanförnum áratugum helst ekki átt neinn beinan aðgang að bönkum landsins. Verslanirn- ar hafa löngum verið þeirra aðalbankar. Hafa þær þó ekki rekið neina reglulega lánastarfsemi. Þau lán, sem þar hafa verið veitt, hafa ekki verið veitt til neinna ákveðinna framkvæmda að undanskildu einhverju til bygginga. Meginhluti þeirra skulda, sem bændur standa í við verslanir, hafa orðið til þegar tekjur þeirra hafa ekki staðið fyrir þörfum. Þær eru sam- safn reksturshalla landbúnaðarins um lengri tíma, eða þess hluta hans, sem rekinn hefir verið með oflitlum bústofni. Vegna þessarar erfiðu aðstöðu bænda til pen- ingastofnana, hefir mikil barátta verið háð til þess að fá komið á fót sérstökum landbúnaðarbanka. Á því úr- ræði hafði meginhluti bænda og þeirra aðalflokkur, Framsóknarflokkurinn, mikla trú. Nú er sá draumur orðinn að veruleika og þessi þráða stofnun hefir þegar starfað nokkra stund. Til landbúnaðarbankans standa stórar vonir alls þorra íslenskra bænda. Nær það jafnt til smábænda sem stórbænda. En því miður virðist skipulag hans svo þröngt og á marga lund gallað, að mjög hæpið er að hann nái því takmarki, sem honum mun hafa verið ætlað, að vera lánsstofnun allra bænda í landinu. Hann starfar að vísu í mörgum deildum og veitir lán til margvíslegra fyrirtækja. En þessi lán geta ekki aðrir notað heldur en þeir menn, sem vel eru efnaðir og ágætlega á bænda vísu. Með öðrum orðum,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.