Réttur - 01.08.1931, Blaðsíða 64
176
BROT
[Rjettur
Nú er bakið bogið,
og brotinn hjör og rönd,
það eru æðar berar
á iðjumannsins hönd,
og vinnuharðir hnúar,
og hnýtt í lófa bönd.
Hver þýðir rauðar rúnir
í rammri heiftar glóð?
Það brann á auðmanns arni,
hans eigið hjarta blóð.
Hvort mun engin æðrast
þar áður fyr hann stóð?
Hver mun greiða gjöldin,
er gömlum heilsa dvín,
og »launa lambið gráa«,
að leið hans þörfin brýn?
Reynslan ræður svörum,
hið ranga hefnir sín.
Hann sem átti auðinn,
að ending dauður hnje,
nú eyða erfingjarnir
við allra lasta vje.
Það einast sjaldan auðna,
og illa safnað fje.
Þú sem geymir gullið,
og galst ei laun nje þökk
munt aldrei sjá um eilífð,
að aðferð þín var skökk,
þú gleymdir sjálfum Guði,
í gullsins þokumökk.
Emil Petersen.