Réttur - 01.08.1931, Blaðsíða 63

Rjettur]
BROT
175
Engin varanleg hagsmunabót fæst nema beitt sje sam-
eiginlegu stjettarafli verkalýðs og bænda undir for-
ustu öflugs Kommúnistaflokks. Og í aðalatriðum eru
þessar brýnustu hagsmunakröfur bænda fyrst fram-
kvæmanlegar, þegar verkamanna- og bændastjórn hef-
ir tekið ríkisvaldið í sínar hendur.
íslenskir bændur eiga tvo kosti. Annar er sá að
verða að öreigum, að verða auðvaldshákörlunum að
bráð. Hinn er sá að bindast samtökum við verkalýðinn,
taka sjálfir völdin og skapa sjálfum sjer velmegun. Þö
að makt myrkranna, stórbændanna, »Framsóknar«- og
íhaldsblaðanna sje mikil, þá er samt ekki vandráðið
hvorn kostinn þeir munu taka.
Brynjólfur Bjamason.
Brot.
Hann lagði út í lífið,
úr lágum kofa þó,
með sljóvan hjör í slíðrum
og slitna barna skó,
en átti vonir vænar,
sem vorsins barn hann hló.
Snauðum mörg er mæðan,
og misjöfn æfihvörf,
hann átti börn og brúði
það bar að marga þörf,
hann vann að auðmanns arði,
við illa launuð störf.