Réttur - 01.08.1931, Blaðsíða 52

164 BYLTINGIN í LANDBÚNAÐI RÚSSA [Rjettur
takmark, sem rússnesk alþýða hefur sett sér sem einn
áfanga á leiðinni til sköpunar hins kommúnistiska
þjóðskipulags, er nú að verða að veruleika. í stað bar-
áttu manna gegn mönnum er komin samvinna. Sam-
vinna og sameign — þessi tvö hugtök, sem um alda-
raðir hafa lifað í hugsunum kúgaðrar alþýðu allra
landa sem fjarlægir draumar, þau eru í dag að verða
áþreifanlegur veruleiki í landi verkalýðsins, Ráðstjórn-
ar-Rússlandi.
En sá þáttur þessara sögulegu viðburða, sem þó öðru
fremur hefur vakið undrun og aðdáun áhorfandans, er
byltingin í landbúnaðinum rússneska. Rússland er
bændaland. Mikill meiri hluti þjóðarinnar eru bændur.
Það væri óþarfi hjer að rifja upp kjör rússneska smá-
bóndans fyrir byltinguna. Öllum mun kunnugt hversu
svívirðileg og óbærileg bændaánauðin var á keisara-
tímunum. Hin miskunnarlausa kúgun stórjarðeigenda
á smábændum átti ekki minnsta þáttinn í því, að rúss-
neska alþýðan fór sigri hrósandi út úr nóvemberbylt-
ingunni 1917.
Raunveruleg bylting í landbúnaðinum rússneska
hefst fyrst fyrir tveim til þrem árum síðan.
Fyrstu árin, eftir stjórnarbyltinguna, voru notuð til
þess að reisa landbúnaðinn við úr þeim rústum, sem
heimsstyrjöldin og margra ára borgarastyrjöld höfðu
lagt hann í. Jafnhliða því var aðaláherzlan lögð á að
koma góðu skipulagi á vöruskiftin milli kaupstaða og
sveita. Það verk leystu samvinnufjelögin af hendi. Þau
seldu afurðir bænda milliliðalaust til kaupstaðanna og
keyptu nauðsynlegar iðnaðarvörur frá fyrstu hendi.
1927—28 hefst fyrst hið nýja tímabil' — byltingin í
landbúnaðinum, gjörbreyting á öllu siðalífi. 15. þing
Kommúnistaflokksins tók upp kjöroriðn: Breyting ein-
staklingsbúanna í stór samyrkjubú verður að vera að-
alhlutverk næsta tímabils í uppbyggingu sósíalismans.
Samyrkjubúin rússnesku (kolchosy) eru framleiðslu-