Réttur - 01.02.1937, Qupperneq 18

hrópuöu „jafnaðarstefna“ og „bylting“ á sínum
tíma, til að vinna íólkið. Fasisminn hefir flutt bylt-
inguna nær en nokkur byltingaráróður getur gert,
hann hefir gert hana að næsta hlekk í keðju við-
buyðanna, þannig, að þegar fasistaríkisstjórn verður
steypt af stóli, þá koma engar „hægar eða hraðar1'
aðferðir framar til greina.
1 löndum, eins og hér, þar sem fasismi er yfirvof-
andi, þá er það mikið höfuðvandamál verklýðshreyf-
ingarinnar, hvort þessum tveim flokkum, Alþýðu-
flokknum og Kommúnistaflokknum, muni takast bet-
ur samkomulagið um hina lýðræðissinnuðu stefnu^
verndun lýðræðisins, en þeim tókst áður í Þýzkalandi
um hina byltingarsinnuðu stefnu, eða hvort það er
tukthúsið eitt og öxi fasistanna, sem getur sameinað
foringja þeirra til fulls. Því miður eru fasistarnir
ekki eins miklir snillingar 1 því að gera upp á milli
þessara ágætu foringja, eins og þeir sjálfir.
Hin róttæka stefna, sem íslenzki Alþýðuflokkur-
inn hafði aðhyllzt allt frá dögum byltingarinnar í
Rússlandi, var smám saman yfirgefin á velgengnis-
árunum fyrir og eftir 1930, vinstriflokkarnir voru
komnir í valdaaðstöðu innan hins borgaralega skipu-
lags og ýmsir foringjar flokksins komnir upp í háar
borgaralegar ábyrgðarstöður, þar sem þeir töldu sig
ekki síður eiga að standa reikningsskap gagnvart
stofnunum hins borgaralega ríkis og auðvaldsins en
hinum auðmjúku, lítt þroskuðu félögum öreiganna
og hins vinnandi lýðs. Ýmsum róttækustu kröftum,
og ekki sízt þeim foringjum, sem töldu sig fyrst og
fremst ábyrga gagnvart hugsjón jafnaðarstefnunnar
og gagnvart verkalýðnum í landinu, var gert óvært
innan Alþýðuflokksins, flokksstjórnin lét taka opin-
bera afstöðu gegn vinsælum verklýðsmálgögnum, þar
á meðal „Rétti“, og stimpla þau fjandsamleg verk-
lýðshreyfingunni, en aftur á móti var látið viðgang-
146