Réttur - 01.02.1937, Qupperneq 41

síðan neyddust til að leyfa ófalsað viðtal við Ossiet-
zky, þá féll í mola á einu aug-nabliki allt það mikla
erfiði, sem útbreiðsluráðuneytið hafði lagt á sig.
Konrad Heiden, pólitískur sagnfræðingur, er ritað
hefir æfisögu Hitlers, skrifaði fyrir tveim árum:
„Ossietzky er sterkasti persónuleikinn, sem friðar-
hugsjónin í Þýzkalandi hefir átt á seinni árum. En
það eru fáir erlendis, sem vita um það; því að Ossiet-
zky starfar, svívirtur og ofsóttur, í ættlandi sínu, og
hirðir ekkert um álit sitt út á við í heiminum“.
Þau tvö ár, sem síðan eru liðin, hefir hið volduga
Þýzkaland haldið áfram stríðinu gegn einstaklingn-
um Ossietzky. Árangurinn fram að þessu: hann hefir
hlotið friðarverðlaun Nobels, og er orðinn mjög kunn-
ur, líka erlendis.
En hyggjum samt ekki, að stríðinu sé lokið. Það er
miklu fremur hugsanlegt, að það sé einmitt nú komið
á hættulegasta stigið. í annað skipti hefir þýzka ríkið
gefið út „lex Ossietzky“. I þetta sinn eru það lög, sem
leggja dauðarefsingu við því, að Þjóðverji geymi fé
erlendis. Samtímis eru daglega sendar út mótsagna-
fullar fregnir um líkamlegt og andlegt ástand Ossiet-
skys. Vér getum aðeins fullyrt eitt: að meira og mi ina
leyti eru fregnir þessar lygakenndar, og á einn eða
annan hátt eru þær liðir í glæpsamlegum áformum.
Hver þau áform eru, vitum vér ekki. En til varnar
þeim verður hinn menntaði heimur, er svo vill enn
teljast, að setja fram eina kröfu: Vér heimtum Ossiet-
sky út úr Þýzkalandi.
Kristinn E. Andrésson þýddi.