Réttur - 01.02.1937, Blaðsíða 43

höggnir. Mér virðist að þeir, sem aðhyllast slíkt
,,skoðanafrelsi“ séu hættulegir ,,verndarar“ lýðræð-
isins. Eg sé ekki betur en inntak slíkra skoðana sé
það, að lýðræðið eigi ekki að vera lýðsins vegna,
heldur lýðræðisins vegna, — unz óvinir þess hafa
hrundið því. Hinsvegar virðist út frá heilbrigðri
skynsemi erfitt að koma auga á nokkra ástæðu til að
aðhyllast lýðræði, ef ekki lýðsins vegna. Frá heil-
brigðu, skynsamlegu sjónarmiði virðast eðlisrök lýð-
ræðisins vera þess: Lýðræði — ekki vegna lýðræðis-
ins, heldur vegna lýðsins í landinu.
Ef lýðræðið telur sjálfsagt, að féndum lýðsins sé
veitt óskert albogarúm til að nota það til baráttu
fyrir því, að lýðurinn sé sviftur öllum réttindum og
forráðum, m. ö. o. ef lýðræðið er látið verða að vophi
í höndum þeirra, sem vilja afnema það, þá er „lýð-
ræðið“ orðið afneitun á sjálfu sér, þá er það gengið
í lið með sínum eigin óvinum, á móti lýðnum.
Vitaskuld er afstaða lýðræðisins sú til skoðana, að
hverjum manni sé heimilt að hafa sína skoðun, engu
síður þótt hann haldi því fram, að það eigi til dæmis
að myrða öll ungbörn innan þriggja ára aldurs. En
eigi lýðræðið að vera trútt lýðnum, þá getur það ekki
leyft hverjum manni óhindrað að hefja virka baráttu
fyrir skoðun sinni, jafnvel þótt hún fari ekki í bága
við refsilöggjöfina. Setjum svo, að það rísi upp
stjórnmálaflokkur hér á landi, sem hafi á stefnuskrá
sinni að loka 'nokkuð hárri hundraðstölu af mennta-
stofnunum, en koma í staðinn upp skóla fyrir böðla,
þar sem böðlum sé m. a. kent að hálshöggva menn
með handöxli o. þvl. Skoðun af þessu tagi mundi t.
d. ekki fara í bága við refsilöggjöfina. Setjum svo,
að annað höfuðatriði á stefnuskrá þessa flokks sé
það, að þegar flokkurinn sé kominn til valda, þá eigi
að höggva með handöxi sem flesta áberandi menn,
sem aðhyllast lýðræði. Slíkir flokkar hafa risið upp
i öðrum löndum á seinustu árum, og unnið sér fylgi í
171