Réttur - 01.01.1940, Síða 16

beittar og þær áður voru, búið er ekki eins vel setið
og fyrrum. Pað ræður yfir % hluta heimsins og mann-
kynsins. Tekjur sínar fær það að mestu nú orðið af '
lánuðu fé og íymingum. Hin skapandi starfsemi þess
er óðum að minnka, aðrir hafa tekið upp vinnuna fyrir
það. En það ver sig með seiglu og þráa öldungsins og
því fer fjarri að kraftar þess séu fjaraðir út.
Hin misjafna þróun auðvaldsríkjanna, sem hér hefur
verið lýst lítillega, hefur leitt til þeirrar styrjaldar, er
nú geisar. Styrjöld þessi j»at því aðeins skollið á, að
byltingin og lýðræðið varð undir í kapphlaupinu við
afturhald auðvaldsins og stríðsundirbúning. Pessvegna
hlýtur sú spurning að vakna, hvort verkalýðurinn og
hinn snauði fjöldi eigi að bera ósigur sinn með þögn
og þolinmæði og hafast ekki að, eða hvort hann eigi að
reyna á nýjan leik og nota hin pólitísku tækifæri, er
styrjöldin veitir, til þess að binda enda á hana eins og
hagsmunir hans bjóða honum. Styrjöldin var svar auð-
valdsins við vandamálum þróunar þess. Byltingin er
lausn verkalýðsins á auðvaldinu og styrjöld þess.
V.
Pann 14. október 1914 hélt Lenin fyrirlestur í Laus-
anne í Sviss. Fyrirlesturinn fjallaði um „Verkalýðinn
og stríðið”. Hann kemst þar svo að orði: „Ef stríðið
hefur á annað borð brotist út, þá er óhugsanlegt að
komast undan því. Maður verður að ganga út í stríðið
og gera skyldu sína sem sósíalisti. Á vigvellinum hugsa
menn og ígrunda ef til vill enn meira en heima hjá sér.
Pangað verður maður að fara og þar verður maður að
fylkja öreigalýðnum til baráttu fyrir lokatakmarkinu”.
Með þessum orðum greindi Lenin frá hlutverki bylt-
ingarsinnaðra verkamanna á tímum stórveldastyrjald-
ar. Eiga þessi orð rétt á sér á dögum núverandi styrj-
aldar? Tvímælalaust, þvi að í þessari styrjöld er barizl
um nýskiptingu heimsins, um nýlendur, hráefni og
markaði! Lausnarorð verkalýðsins i þessu stríði er ekki
16