Réttur - 01.01.1940, Qupperneq 17

/
að neita að berjast, heldur að berjast sem sósíalisti, iyr-
ir falli yfiráðastéttarinnar í öllum stríðslöndum, fyrir
valdatöku verkalýðsins, fyrir. frelsi nýlendnanna og
sjálfsákvörðunarrétti þjóðanna. Pað þýðir að \erkalýð-
urinn má ekki linna á- stéttabaráttu sinni meðan á
s'yrjöldinni stendur, hann verður að halda fast við bar-
dagarétt sinn og beita honum gegn kúgurum sínum og
kvölurum. Mitt í ógnum stríðsins verður verlcamaður-
inn, hverrar þjóðar sem hann er, hvort sem hann er
staddur á vígvellinum eða við vinnu sina, að starfa í
þjónustu sósíalistiskrar hugsjónar.
Ef sósíalisminn sigrar ekki í þessu stríði, þá er
greinilegt hvað við tekur að styrjöldinni lokinni. Tutt-
ugu ára reynsla vopnahlésins hefur fært mönnum
heim sanninn um það, hvernig auðvaldssigur og auð-
valdsfriður lítur út. Mennirnir hafa fengið sig fullsadda
af hvorutveggja. Ef Þýzkaland gengur sigri hrósandi
nt úr þessu stríði gerir það alla Vestur-Evrópu að ný-
lendu sinni. P*að mun fara ránshendi um eignir og
menningu Evrópu, afnema þær fátæklegu leifar al-
mennra og pólitískra mannréttinda, sem þar hafa ver-
ið, halda áfram vígbúnaði sínum til frekari landvinn-
inga og þrotlausra mannvíga. Framundan verður
glórulaust svartnætti fasistiskrar villmennsku og þýzks
herradóms í miklum hluta heims.
Ef England sigrar mun nýr Versalafriður renna upp,
í nýrri og verri útgáfu. Petta er ekki sagt út í loftið né
heldur til að kasta hnjóðsyrðum að þjóð, sem verður nú
þessa dagana að bera syndir fortíðar sinnar og ábyrgð-
arlausrar og hörmulegrar stjórnar, er hefur fleygt
henni út í vonlitla styrjöld. Þetta er sagt með tilliti til
ummæla ýmsra málsmetandi Englendinga.
Pað skilur m. a. milli núverandi styrjaldar og hins
gamla heimsófriðar, að nú þegar í byrjun stríðsins hafa
vaxið upp heilar bókmenntir, er fjalla um það sem
koma skal, um skipun mála heimsins að ófriði loknum.
Einkum hefur þessa orðið vart i herbúðum Banda-
17