Réttur - 01.01.1940, Qupperneq 18

manna. Menn af öllum l'lokkum hafa látiö álit sitt í
Ijós um þessa hluti, hver eftir sinni lifsskoSun og hug-
arflugi, reyndir og ráðsettir stjórnmálamenn, og rit-
höfundar, sem hafa gerl heimsumbætur að atvinnu
sinni. Verkalýðsflokkur Brellands og Frjálslyndi flokk-
urinn hafa af pólitískum ástæSum orSiö að túlka stríSs-
markmiSin svo, aS fylgjendur þeirra væru vissir um
aS þeir fórnuSu lífi sínu fyrir menninguna, aS minnsta
kosti. KaldrifjuSum íhaldsmönnum og imperialistum
hefur þótt nóg um þessa pólitísku framtíSardrauma og
mótmælt ábyrgSarlausum loforSum. HiS kunna enska
tímarit The Í9í/i Century and after kemst svo aS orSi í
leiðara sínum í nóvemberheftinu 1939: „Núverandi
heimsstyrjöld er því skollin á, aS hin fyrsta heimsstyrj-
öld lét óhreyfSan grúndvöllinn að styrk Þýzkalands,
þjóðlega sameiningu þess, og leyfSi því að vígbúast á
grundvelli þessum”.
í desemberhefti sama tímarits segir svo: „Lausn
millilandamálefna Evrópu er svo erfiS vegna þess að
þýzka ríkiS er til”.
í janúarheftinu 1940 segir svo í leiSaranum,: „Hitler
eða „Hitlerisminn” er ekki óvinurinn, heldur þýzka
þjóðin, vopnuS og sameinuS á þjóðargrundvelli”. Loks
er í júlíhefti sama tímarits komizt svo aS orSi í leiSara:
„Ef ÞriSja ríkiS bíSur lægra hlut í þessu stríSi mun þaÖ
hrynja í rústir í byltingu og ósigri. Og ef þeir, sem friS-
inn setja eru ekki hreinir svikarar. .. ., þá mun verSa
fariS þeim höndum um þýzku þjóSina, aS hún risi
aldrei upp framar sem stórveldi”.
Pessi ummæli ættu aS nægja til þess (a5 sýna hvað
valdhafar Bretlands liafa í hyggju að sigri fengnum.
PaS er heldur ekki neinum efa undirprpiS, aS þessi
striSsmarkmiS hafa veriS umsamin milli Breta og
Frakka, því aS frönsk blöS og tímarit létu óspart þá
skoSun i ljós, aS allur vinstri bakki Rinarfljóts yrSi
afhentur Frakklandi aS stríSinu loknu, „fyrir öryggis
sakir”. Og til frekari tryggingar átti aS snúa hjóli sög-
18