Réttur - 01.01.1940, Blaðsíða 46

sumar vera fús til samkomulags við stórveldin í Vestur-
Evrópu um þessi mál, eftir allt það, sem á undan var geng-
ið. Menn verða að minnast þeirrar staðreyndar, að Hitler
er fyrst og fremst afkvæmi hinnar ráðandi stéttar í Bret-
landi. Þegar Hitler nær völdum, er Þýzkaland hernaðarlega
einskis megnugt. Þegar Hitler tekur að brjóta ákvæði Ver-
salasamninganna hvert um annað þvert, neytir brezka
stjórnin áhrifa sinna til að hindra allar gagnráðstafanir
Frakka. Hitler er leyft að fara með her inn í Rínarhéruðin,
lögleiða herskyldu, hann tekur að vígbúast með brezkum
lánum og fjárhagsaðstoð, og hann fær í næði að koma sér
upp öflugustu hernaðarvél í Vestur-Evrópu. Bretar sjálfir
fremja jafnvel það brot á Versalasáttmálanum árið 1935 að
leyfa Hitler að koma sér upp flota, sem nema má 35% af
öllum brezka flotanum. Ekkert hefði verið vesturveldunum
auðveldara en hindra þetta allt, er þau stóðu yfir höfuðs-
vörðum hins afvopnaða Þýzkalahds. Því verður þess vegna
ekki með rökum neitað, að vesturveldin hafa sjálf magnað
Hitler á hendur sér. Þýzka hemaðarvélin er draugur, sem
þau hafa vakið upp sjálfum sér til tortímingar.
Auðvitað var það ekki tilgangur vesturveldanna, að Hitler
snerist að lokum andvígur gegn þeim sjálfum, eins og nú er
komið. Ráðagerðin var öll önnur. Fyrst átti Hitler að berja
niður verklýðshreyfinguna í Þýzkalandi, en síðan skyldi her
hans notaður til að koma verkamannaríkinu í Austurvegi á
kné. Það var hið mikla heimssögulega hlutverk, sem Hitler
var ætíað að vinna í reikningum og ráðagerðum hinnar
brezku auðmannaklíku.
Þessari stefnu var fylgt eftir með festu og samkvæmni.
1 þessu sambandi verður enn einu sinni að minna á nokkur
margnefnd og sígild dæmi: Árið 1932 hafði fasistaríkinu
Japan með tilstuðlan Þjóðabandalagsins, þar sem Bretar
réðu því er þeir vildu, verið gert eins auðvelt og verða mátti
að svæla undir sig Mansjúriu og eignast þannig mörg þús-
und kílómetra löng landamæri að Sovétríkjunum, þar sem
gott var til innrásar. Mússólíni var hjálpað á sama hátt til
að klófesta Abessiníu. Hitler og Mússolini fengu að styrkja
64