Morgunblaðið - 10.09.2006, Side 35

labba rólegar nokkra daga á eftir.
Svona ganga byggist á þessu að ein-
blína á líkamann og passa sig að
fara ekki of geyst.“
Hvaða leið var erfiðust?
„Tæknilega séð voru það Vest-
firðirnir, frá Ísafjarðarkaupstað inn
á Patreksfjörð, sex fjöll á sex dög-
um. Að vísu var einn dagur fjall-
vegalaus og annar með tveimur.
Landslagið þarna er mjög skemmti-
legt og ég mæli með því að fólk
gangi um landið, það er meiriháttar
upplifun. Næsti sem reynir við það,
gæti kannski farið á einu ári.“
Skakkaði 300 kílómetrum
Hvernig á reynslan af þessu
verkefni eftir að nýtast þér?
„Aðallega er lærdómurinn sá, að
geta tekið óhugsandi stórt verkefni
að sér og brotið það niður í einingar
og skipulagt lið fyrir lið. Líkaminn
þarf að vera í lagi og maður þarf að
lesa sér til um hvernig maður
tryggir það. Svo er að útvega sér
gistingu og skipta gönguleiðinni
niður í einingar, svo fleiri dæmi séu
nefnd. Ég notaði Vegahandbókina
sem viðmið fyrst, til þess að skipta
leiðinni niður í 25 kílómetra bil, en
síðan kom í ljós að einhver brenglun
væri í reikningunum hjá mér og þá
fékk ég nákvæmari gögn frá Vega-
gerðinni, því ég hafði á tilfinning-
unni að upplýsingarnar í bókinni
væru ekki réttar. Ég tók mér frí
aukadag til þess að reikna út heild-
arvegalengdina, en þá kom í ljós að
hún var 300 kílómetrum lengri en
ég hélt og þá þurfti ég að fara 30
kílómetra á dag í staðinn fyrir 25.
En á þeim tíma var ég kominn í svo
góða æfingu að ég gat það.“
Og nú hefurðu fengið þá flugu í
höfuðið, að synda í kringum landið?
„Já, það er ein hugmyndin. En í
augnablikinu einbeiti ég mér að leit-
inni að Goðafossi og hún mun klár-
ast, ég er viss um það. Ég hef ein-
beitt mér að verkefnisstjórn í því,
þótt ég sé kafari, þeir sem kafa eru
mun lengra komnir en ég. Margir
sérfræðingar koma að leitinni að
Goðafossi, sagnfræðingar og fleiri.
Við höfum verið í sambandi við eft-
irlifendur og þeir eru með hugmynd
um staðsetningu flaksins og svo
byggjum við á upplýsingum frá
manni sem var við stýrið þegar
skipið sökk. Þar að auki erum við
búnir að grafa upp upplýsingar frá
flutningaskipinu sem var í lest með
Goðafossi og um þýska kafbátinn
sem skaut hann niður. Það liggur
mikil heimildavinna að baki. Þetta
er verkefni sem hefur byrjað og
hætt í áratugi, Goðafoss er okkar
Titanic. Við tókum einfaldlega sam-
an þessar upplýsingar og byrjuðum
af fullum krafti í október á síðasta
ári. Við höfum kafað niður á svæði
sem búið er að marka og reikna út,
við Garðsskagavita, og ef við fáum
góða veðurdaga erum við kannski að
tala um tíu daga.“
Synda til Skotlands?
Hin hugdettan er að synda frá
Reykjavík til Skotlands, er það
hægt?
„Já, það væri erfiðara að synda í
kringum landið, þá myndi maður
lenda í sömu erfiðleikum og Kjartan
Hauksson þegar hann reri í kring-
um landið. Hringurinn sem maður
færi er ekki venjulegur hringur,
meira eins og spaghettí út af haf-
straumunum. Það er styttra frá
Reykjavík til Skotlands og svo er
leiðin miklu beinni, þótt hún sé frek-
ar bogadregin. Ef ég myndi synda
frá Íslandi til Færeyja og þaðan til
Skotlands, færi ég um 20 kílómetra
á dag. Vegalengdin er 1.300 kíló-
metrar og 1.600 ef tillit er tekið til
strauma og þá er maður að tala um
tvo mánuði á sundi, eða 60 daga. En
þetta yrði ekki fyrir en eftir 2–3 ár.“
Þú hefur fleiri áhugamál en köf-
un, líka viðskipti, ekki satt?
„Já, viðskipti eru áhugamál og
hafa verið síðastliðin þrjú ár. Ég er
líffræðingur og kerfisfræðingur og
kafari, en viðskiptaáhuginn er meira
tómstundagaman. Ég hef fjárfest á
alþjóðavettvangi og ef áhugavert
viðskiptaverkefni rekur á fjörurnar
reyni ég að fara með það alla leið.
Aðalatriðið er að fylgja ekki hjarð-
hegðun, að kaupa þegar hæsta verð-
ið er og selja þegar það er lægst og
til þess að losna út úr hjarðhegð-
uninni þarf maður að hugsa út á
hlið. Ég hef áhuga á hvaða fyr-
irtækjum sem er og mér hefur
gengið ágætlega. Ég hef gaman af
því að velta fyrir mér vandamálum
sem eru til og ekki er búið að finna
lausn á og hugsa kannski meira í
mengjum en 0 og 1 og reyni að sjá
hlutina í víðu ljósi, og forðast
baunatalningu. En reyndar er þörf
á hvoru tveggja í öllum kerfum, að
hugsa smátt og stórt.“
Hefur viðhorf þitt til landsins
breyst eftir þetta afrek?
„Ég las bókina hans Andra Snæs
Magnasonar, Draumalandið, til þess
að fóðra hugann á leiðinni og hún
opnaði nýjar víddir fyrir mér, þó ég
sé hvorki virkjanasinni né -and-
stæðingur. Annars held ég að öll
reynsla hafi áhrif á sýn manna,
meira að segja reynsla eins og þessi
og þá líka í starfi mínu hjá Reikni-
stofnun og í viðskiptum.“
Veðurbarinn Jón Eggert í Öxar-
firði, rétt utan við Tjörnes, þar sem
hann varð veðurtepptur.
helga@mbl.is
Strandvegaganga Jóns Eggerts Guðmundssonar.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10. SEPTEMBER 2006 35
SIGFÚS Austfjörð var Jóni Eggerti til
fulltingis á göngunni nú og í fyrra. „Ég
keyrði á undan honum og svo var stoppað
með fimm kílómetra millibili. Þá fékk
hann sér eitthvað að drekka og ávexti og
gróft brauð. Það var gaman að fá að
kynnast alls konar ólíku fólki og sjá land-
ið svona vel. Ég hef farið hringinn en
strandvegahringurinn er allt annar
hringur og uppfinning Jóns Eggerts.
Mesta upplifunin í sumar var að sjá hina
eiginlegu Vestfirði, ekki síst milli Pat-
reksfjarðar og Ísafjarðar. Og líka gaman
að koma í allar þær sundlaugar sem við
prófuðum, borða á öllum þeim mat-
sölustöðum sem við gerðum og fá að gista
á öllum þeim stöðum sem við gistum á.“
Sigfús á sinn þátt í strandvegagöngunni og segir það hafa verið nauð-
synlegt fyrir Jón Eggert að fá hvatningu og hrós á leiðinni til þess að halda
dampi.
Meðhjálparinn