Morgunblaðið - 10.06.2007, Blaðsíða 71

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10. JÚNÍ 2007 71
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Geir Harðarson
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947 / 565 6511
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLÖF ÓLAFSDÓTTIR
frá Syðra-Velli,
Grænumörk 2,
Selfossi,
verður jarðsungin frá Selfosskirkju mánudaginn
11. júní kl 13:30.
Ingólfur Kristmundsson, Elín Magnúsdóttir,
Eyjólfur Kristmundsson, Jóhanna Þorsteinsdóttir,
Ólafur Kristmundsson, Halldóra Óskarsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
INGILEIF BRYNDÍS HALLGRÍMSDÓTTIR,
Lynghaga 13,
Reykjavík,
lést 29. maí að hjúkrunarheimilinu Sóltúni. Útförin
fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn
12. júní kl. 13.00.
Hallgrímur Gunnarsson, Steinunn Helga Jónsdóttir,
Gunnar Snorri Gunnarsson,
Áslaug Gunnarsdóttir, Þór Þorláksson,
og barnabörn
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓN ANTON SKÚLASON
fv. póst- og símamálastjóri,
Ægisíðu 60,
lést mánudaginn 4. júní.
Útför hans fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn
12. júní kl. 15:00.
Inga Gröndal,
Skúli Jónsson , Sigríður Björg Einarsdóttir,
Helga Jónsdóttir, Stefán Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
BRYNJA ÞÓRÐARDÓTTIR,
Hvassaleiti 56,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn
11. júní kl. 13:00.
Edvard Skúlason, Þuríður Gunnarsdóttir,
Börkur Skúlason, Katrín Þorkelsdóttir,
Ólöf Skúladóttir, Sigurður Ingi Guðmundsson,
Brynja Viðarsdóttir, Björn Rúnar Magnússon,
ömmubörn og langömmubörn.
✝ Hallveig Þor-láksdóttir var
fædd í Reykjavík
29. september
1934. Hún lést á
Landspítalanum
30. maí síðastlið-
inn.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Þorlákur Jónsson,
kaupmaður og síð-
ar skrifstofustjóri
Ráðningarstofu
Reykjavík-
urborgar, f. í Smá-
dölum í Sandvíkurhreppi í Ár-
nessýslu 23. desember 1888, d. í
Reykjavík 20. desember 1977,
og seinni kona hans, Steinunn
Eyvindsdóttir, f. á Steinum í
Reykjavík 23. september 1895,
d. í Reykjavík 14. maí 1969.
Foreldrar Þorláks voru hjónin
Jón Ólafsson, bóndi á Höskulds-
stöðum við Eyrarbakka, f. 10.
apríl 1862, d. í Reykjavík 30.
maí 1944, og Björg Hieróný-
musardóttir, f. 23. ágúst 1860,
d. í Reykjavík 4. desember
1931. Foreldrar Steinunnar
voru hjónin Eyvindur Guð-
mundsson sjómaður, f. í Laug-
arási í Biskupstungum 25. októ-
ber 1860, d. í nóvember 1914,
og María Jónsdóttir, f. á Iðu 2.
júlí 1859, d. í Reykjavík 25. maí
1948. Börn Þorláks og Stein-
unnar eru, auk Hallveigar: Sig-
ríður húsfrú, f. 5. júlí 1920, Jón,
f. 23. júlí 1922, d. 27. febrúar
1998, Björgvin
Óskar lögfræð-
ingur, f. 1. febrúar
1925, og María
Guðrún kaup-
maður, f. 21. apríl
1932. Bróðir
þeirra, sammæðra,
var Alfreð E. Clau-
sen, málarameist-
ari og söngvari, f.
7. maí 1918, d. 26.
nóvember 1981.
Eiginmaður
Hallveigar er Stef-
án Bragi Ein-
arsson, f. 12. mars 1933. Börn
þeirra eru: 1) Guðrún, f. 16.
janúar 1959, maki Garðar T.
Middleton, f. 6. nóvember 1958,
þau eiga tvær dætur, Rann-
veigu Maríu, f. 19. september
1983 og Þóru Mist, f. 15. ágúst
1994. 2) Þóra Björg, f. 22. júlí
1963, maki Jón Heiðar Guð-
mundsson, f. 25. janúar 1958,
þau eiga tvö börn, Hallveigu, f.
9. júlí 1995 og Stefán, f. 21. júlí
1998. 3) Steinar Bragi, f. 6.
október 1969, sambýliskona
Hulda María Róbertsdóttir, f.
30. apríl 1966. Sonur Steinars
er Nói Hrafn, f. 31. desember
2002.
Að loknu grunnskólaprófi fór
Hallveig í Húsmæðraskólann að
Laugalandi í Eyjafirði. Hallveig
var útivinnandi allt sitt líf.
Útför Hallveigar var gerð frá
Fossvogskapellu 1. júní, í kyrr-
þey.
Elsku besta mamma okkar.
Þú ert búin að kveðja okkur allt
of fljótt. Þú sem alltaf varst hraust-
ust allra greindist með krabbamein
í byrjun febrúar og nú ertu farin og
við sitjum eftir algerlega tóm. Það
mun taka okkur langan tíma að átta
okkur á að við munum aldrei sjá þig
aftur, aldrei heyra í þér aftur, aldr-
ei hlæja með þér aftur. Það er svo
ótrúlega margs að minnast elsku
mamma.
Þú varst ekki bara mamma okkar
heldur góð og skemmtileg vinkona
og þú varst barnabörnum þínum
einstaklega góð amma. Þegar við
lítum til baka þá er einungis gleði
og þakklæti sem kemur upp í hug-
ann. Þú sást spaugilegu hliðina á
svo til öllu og tókst þig aldrei of há-
tíðlega. Þú hafðir ótrúlega góða
nærveru og öllum leið vel í kringum
þig. Frásagnargáfa þín var mikil og
þú hreifst fólk með þér í hlátri og
gleði og gerðir það á einlægan og
tilgerðarlausan hátt.
Þú varst duglegust allra og skipt-
ir þá engu máli hvort um var að
ræða heimilið, ættingjana, vinnuna,
garðinn eða hvað sem var. Þú varst
stöðugt að og kvartaðir aldrei. Öllu
því góða sem þú gafst okkur mun-
um við koma áfram til barnanna
okkar. Þannig gleymist þú aldrei
elsku mamma. Hvíldu í friði.
Guðrún, Þóra Björg
og Steinar.
Tengdamóðir mín Hallveig Þor-
láksdóttir er fallin frá eftir hetju-
lega baráttu við illvígan sjúkdóm. Á
þessari kveðjustund er margs að
minnast og margt að þakka.
Minningar um góða tengdamóð-
ur og góða ömmu barna minna.
Minningar um mjúkan og hlýjan
faðm hennar, hláturinn og hina
miklu sögumanneskju sem við
hvert tækifæri sagði einstakar sög-
ur af sjálfi sér og öðrum og færði
þær í þannig búning og frásagn-
arstíl að þær áttu frekar heima í
uppistandi á sviði en í veislum, slík
var frásagnargáfa hennar. Sögur
tengdamóður minnar munu lifa
með mér alla ævi og eflaust öllum
sem heyrðu þær. Tengdamóðir mín
var þó fyrst og fremst dugnaðar-
kona af þeirri kynslóð Íslendinga
sem byggði upp Ísland og skilur
okkur hin yngri eftir í góðu landi
við góðar aðstæður. Guð blessi
minningu hennar. Með þakklæti
fyrir samfylgdina.
Jón Heiðar.
Elsku amma.
Amma okkar Haddý er dáin. Við
höfðum fylgst með veikindum þín-
um undanfarna mánuði í þeirri von
að þú mundir vera lengi með okkur
áfram. Það er svo margs að minn-
ast og margt að þakka þér. Við
minnumst allra samverustunda
með þér þegar þú passaðir okkur
eftir skóla eða um helgar og dekr-
aðir við okkur. Við máttum alltaf
borða nammi, horfa á bíómyndir og
gera allt sem erfiðara var að fá leyfi
fyrir heima.
Amma var ómissandi í öllum
veislum og veislur hennar um jól og
páska eru ógleymanlegar. Við
þökkum þér fyrir að vera með okk-
ur í æsku okkar og gefa okkur allt
hið góða veganesti sem þú færðir
okkur. Við vitum að þú ert á himn-
um hjá Guði og Bjarna afa. Við vit-
um líka að þú ert alltaf hjá okkur og
þér líður núna vel.
Við söknum þín og við munum
alltaf geyma minningar um þig hjá
okkur. Við munum aldrei gleyma
þér.
Hallveig og Stefán.
Nú í byrjun fardaga, þegar líf-
ríkið er að vakna af vetrardvala og
sól hækkar á lofti, kvaddi Hallveig
systir þennan heim eftir stutt og
hart veikindastríð, 72 ára að aldri.
Hún var yngst okkar systkina en
Jón, bróðir okkar (Nói), lést 1998 á
76. aldursári.
Á þessari stundu koma upp í hug-
ann nokkur minningabrot frá liðn-
um árum. Ég man þann atburð er
hún var skírð, þá 5 ára, á heimili
séra Árna Sigurðssonar, sem
spurði hvað barnið ætti að heita, og
sú litla svaraði hátt og skýrt: „Hall-
veig“.
Hallveig eða Haddý eins og hún
var kölluð fæddist á ættarheimili
okkar á Njálsgötu 51, í hverfi sem
er kennt við fornhetjur og kven-
skörunga, það var sannkallað fjöl-
skylduheimili. Þar bjuggu saman
tvær stórfjölskyldur í sátt og sam-
lyndi og þar átti einnig sitt húsa-
skjól til æviloka gamall maður sem
vildi hvergi annars staðar vera.
Þótt þröngt væri um manninn
var ætíð rúm fyrir alla þá vini og
ættingja sem þangað komu enda
húsráðendur gestrisnir og góðir
heim að sækja. Í þessu litla sam-
félagi þekktust flestir og deildu
með sér gleði og sorg í lífi og starfi.
Reykjavík þessara ára var frekar
bær en borg. Byggðin var lítið
stærri en Norðurmýrin, Skóla-
vörðuholtið, Melarnir og Miðbær-
inn. Umferð um hverfið var lítil og
fátítt að menn ættu einkabíl en úr
því bætti nokkuð að strætisvagninn
Njálsgata – Gunnarsbraut ók um
hverfið á klukkutíma fresti.
Einnig setti svip á hverfið hinn
nýi Austurbæjarskóli sem þá var
stærsta hús landsins og mjög full-
kominn og Sundhöllin sem var þá
nýtekin til starfa.
Árin milli 1930 og 1940 hafa verið
kölluð kreppuárin enda fátt um at-
vinnu og fátækt víða.
Faðir okkar vann þá á Ráðning-
arstofu Reykjavíkur og hafði m.a.
þann lítt öfundsverða starfa að út-
hluta svonefndum atvinnubótakort-
um til þeirra sem verst voru stadd-
ir.
Sumir reyndu að létta sér róð-
urinn í lífsbaráttunni með smá bú-
skap, eins og nágranni okkar sem
hélt nokkrar kindur í kofa á húslóð-
inni, og gátum við krakkarnir okk-
ur til ánægju fylgst með þeim „bú-
skap“.
Annar nágranni á Grettisgötu
var með nokkrar kýr sem við feng-
um stundum að reka eftir götum, á
beit í Norðurmýri.
Í þessu umhverfi ólst Haddý
systir upp og eignaðist góðan vina-
hóp, enda komu snemma í ljós
hennar góðu eðliskostir: góðar gáf-
ur, góð nærvera og röggsemi.
Tíminn leið og að loknu námi við
Austurbæjarskóla og síðar Hús-
mæðraskólann að Laugalandi kom
að þeim tímamótum í lífi hennar að
hún hitti þann mann sem átti eftir
að verða hennar trausti lífsföru-
nautur, Stefán Braga Einarsson
vélvirkja. Þau gengu í hjónaband
1959 og eignuðust þrjú börn, Guð-
rúnu, Þóru Björgu og Steinar
Braga, sem öll hafa stofnað heimili.
Lengst af hefur heimili Haddýjar
og Braga verið í Fögrubrekku 6 í
Kópavogi, fallegt heimili umlukt
garði sem ber þess glöggt vitni að
þar hafa grænir fingur farið um.
Að leiðarlokum viljum við þakka
Haddý samfylgdina og óska henni
velfarnaðar á þeirri leið sem hún
hefur nú hafið för á, leið sem er
okkur öllum fyrirbúin.
Björgvin og Sigríður.
Nú er hún horfin yfir móðuna
miklu, alltof fljótt og snöggt, hún
elsku Haddý okkar. Var hún ætíð
hrókur alls fagnaðar. Hún gerði allt
vel sem hún tók sér fyrir hendur
enda ráðagóð, ákveðin og fram-
kvæmdi óhikað.
Svo vel hirtu hún og Bragi um
fallega garðinn og heimilið að undr-
un sætti.
Minningin lifir í einstaklega fal-
lega garðinum þeirra og öllum
ánægjulegu matar- og kaffiboðun-
um heima hjá þeim hjónum.
Nutum við mæðgur þess að fara
með Haddý til elsku Siggu systur á
Dvalarheimilið Skógarbæ en henni
sinnti hún af kostgæfni og ástúð.
Elsku Haddý, við vildum svo
gjarnan eiga mun fleiri samveru-
stundir með þér en nú er komið að
leiðarlokum eftir snarpa baráttu
við illvígan sjúkdóm.
Megi algóður Guð geyma þig og
styrkja Braga og afkomendur í
þeirra miklu sorg.
Hvíldu í friði,
María Guðrún, Steinunn María.
Hallveig Þorláksdóttir