Morgunblaðið - 10.06.2007, Blaðsíða 85

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10. JÚNÍ 2007 85
MYNDDISKAR
Drama
Fur  Bandaríkin 2006. Myndform. DVD. 131
mín. Bönnuð yngri en 14 ára. Leikstjóri:
Steven Sheinberg. Aðalleikarar: Nicole
Kidman, Robert Downey Jr.
LJÓSMYNDARINN Diane Arbus
hlaut heimsfrægð fyrir myndir af
undarlegu og öðruvísi fólki, oft á
jaðri mannlífsins. Feldur – Fur er
vangaveltur um stórfurðulegt lífs-
hlaup konunnar, sem ólst upp við
auð og allsnægtir en sneri baki við
borgaralegu lífi, börnum og eig-
inmanni.
Í kvikmyndinni er farið frjáls-
lega með staðreyndir, Kidman lifir
sig vissulega inn í vandmeðfarið
og vanbúið hlutverk ljósmynd-
arans. Hegðun hennar útskýrð
sem afleiðing afbrigðilegrar kyn-
hneigðar sem líkamnast í íbúanum
á efri hæðinni (Downey jr.). Hann
er kafloðinn frá hvirfli til ilja,
sem, í stuttu máli, er sálfræðilegt
tákn og eitt af mörgum og mis-
jöfnum verkfærum kvikmynda-
gerðarmannanna til að útskýra
stígandi firringu Arbus. Óhóflega
skrítin mynd og Downey, sá flinki
leikari, hentar ekki hlutverkinu,
Jeff Bridges hefði skilað loð-
inbarðanum betur. Kidman nær
heldur ekki til manns og viðfangs-
efnið er ráðgáta sem fyrr.
Sæbjörn Valdimarsson
Ljósmynd-
arinn og
loðinbarði
Abbot Genser/picturehouse.wireimage.com
Feldur Nicole Kidman nær ekki
nógu vel til áhorfandans.
Það er nokkuð síðan ég fór aðsækja tónlistarhátíðir á er-lendri grundu til að sjáuppáhaldshljómsveitirnar
spila. Fyrstu hátíðirnar sem urðu fyr-
ir valinu voru Hróarskelda og Read-
ing, en með tilkomu betra upplýs-
ingaflæðis og minnkandi heims vegna
internetsins góða hafa nú aðrar hátíð-
ir tekið við. Tvær þeirra sem eru
mjög spennandi kostur í dag eru í
Barcelona; Primavera Sound og Son-
ar viku síðar. Þessar tvær hátíðir eru
yfirleitt fyrstu tvær helgar í júnímán-
uði og því nokkuð spennandi kostur
fyrir fólk á öllum aldri sem kýs að
taka sér frí snemma sumars til að
njóta góðrar tónlistar.
Skemmtileg blanda
Primavera er nú nýafstaðin, stóð
frá 31. maí til 3. júní, og þar kenndi
margra grasa með skemmtilegri
blöndu af vel þekktum hljómsveitum
og ungum og upprennandi. Í ár
spiluðu tónlistarmenn frá Spáni,
Bretlandi, Bandaríkjunum, Þýska-
landi, Austurríki, Frakklandi, Bras-
ilíu, Ástralíu, Kananda og Íslandi, svo
eitthvað sé nefnt. Hátíðin sjálf er sjö
ára en hefur síðan 2005 verið haldin á
svæði í Barcelona sem kallast Parc
del Forum í um 20 mínútna fjarlægð
frá miðbæ Barcelonaborgar.
Helsta einkenni hátíðarsvæðisins
er nútímalegur arkitektúr og tölu-
verður munur á steinsteyptu um-
hverfinu og til dæmis grænum
grundum Hróarskeldunnar. Þetta
gerir það að verkum að borg-
arstemmningin er meira aðalatriði,
því þótt Primavera sé á afmörkuðu
svæði er hún svo sannarlega líka í
miðri stórborg.
Forgangsröð og lærdómur
Það er mjög erfitt að vera mikill
tónlistaraðdáandi þegar kemur að há-
tíð sem þessari. Ég var að sjálfsögðu
búin að gera ítarlegan lista yfir um 40
hljómsveitir sem ég mátti alls ekki
missa af á þessum tíma, en endaði á
því að sjá um 15 sveitir, sem verður
að teljast nokkuð gott. Nokkrum
gömlum og góðum sveitum, eins og til
dæmis Buzzcocks og Billy Bragg,
varð ég að sleppa en náði á móti að
uppgötva þó nokkrar nýjar og upp-
rennandi hljómsveitir, ásamt að sjá
loks gamla félaga, og þá er nú til-
ganginum náð. Dagurinn á hátíð eins
og Primavera Sound fer í að for-
gangsraða, vega og meta mikilvægi
hljómsveita, hvenær sé best að borða
til að forðast raðir, hvenær best sé að
vera kominn þegar hljómsveitin á
undan þeirri sem maður ætlar að sjá
er að spila, til að maður komist nú
örugglega fremst á sína sveit. Hvar
er besta kaffið selt? Hvar eru snyrti-
legustu klósettin? Þetta eru grunn-
þarfir mannsins sem þarna blandast
á óvæntan hátt saman við áhugamál
tónlistarnördsins.
Ekki bara hljómsveitir,
heldur líka fólk
Til að byrja með ætlaði ég að sjá
eins margar hljómsveitir og ég gæti,
en fljótlega áttaði ég mig á því að
þarna er fólk með svipuð áhugamál
saman komið úr öllum heiminum og
því ef til vill jafnmikilvægt að hitta
það og spjalla um tónlist. Ljósmynd-
arinn Ricardo frá Perú var þarna í
fyrsta sinn að taka myndir fyrir eitt-
hvað unglingablað í Perú, og vildi alls
ekki missa af Maximo Park en var
samt þó nokkuð spenntur fyrir ís-
lensku hljómsveitinni Múm. Tveir
tölvuforritarar frá Madríd, sem báðir
heita Manuel, komu bara til að sjá
Low, og ákváðu það deginum áður.
Fjöldinn allur af fólki bregður líka
á það ráð að hafa ekkert endilega eitt-
hvað plan heldur bara ráfa um og
leyfa tónum að lokka sig, og þegar ég
notaði dauða tíma milli hljómsveita til
að reyna þessa leið lenti ég í bæði
skiptin inn á tónleikum hjá prýði-
legum spænskum hljómsveitum. Ve-
racruz frá Barcelona spilaði á
fimmtudagskvöld og eflaust er
trommarinn undir áhrifum frá Joy
Division en restin af hljómsveitinni
hlustar á Birthday Party og Wedding
Present. Yndislega óvænt blanda og
gerði biðina eftir Slint mun léttari.
Fujiya & Miyagi
er uppgötvun ársins
Sr. Chinarro sem spilaði á föstu-
dagskvöldið er frá Sevilla og yfirlýst
undir áhrifum frá The Smiths. Á
þeim tónleikum var alveg troðfullt af
spænskum nýbylgjuaðdáendum sem
sungu með öllum lögunum, og ég velti
fyrir mér hvort hér væri komin
spænska útgáfan af Maus með aðeins
meiri gleði og Morrissey að syngja.
Stórfínt band og gleðileg uppgötvun.
Af þeim tónleikum hélt ég beint á
Modest Mouse og sá fyrrum gít-
arleikara Smiths, Johnny Marr, leika
með þeim og var því alveg hárrétt
stemmd eftir Sr. Chinarro. Low sem
léku á eftir Modest Mouse var, fyrir
mig, hápunkturinn á föstudagskvöld-
inu, en einnig stóð Blonde Redhead
sig mjög vel fyrr um kvöldið. Há-
punktur fimmtudagskvöldsins verða
að teljast tónleikar Slint sem lék
plötu sína Spiderland, og tónleikar
Brighton-bandsins Fujiya & Miyagi,
sem er líkast til uppgötvun ársins.
Uppáhaldshljómsveitin
Laugardagurinn var tónlistarlega
mikilvægastur fyrir mig, því gamla
uppáhaldshljómsveitin mín Sonic Yo-
uth spilaði plötu sína Daydream Na-
tion alla í gegn. Einnig voru Múm-
tónleikar seinna og þau ætluðu að
spila nýtt efni. Þetta tvennt gerði mig
svo óstjórnlega glaða að ég ákvað
bara að hafa ómenguð eyru eða svo
gott sem fyrir Sonic Youth. Sleppti
því alveg heilum helling af mjög
spennandi böndum til að geta verið í
fremstu röð á Sonic Youth. Sé nú ekki
eftir því, og þetta voru líkast til allra
bestu tónleikar sem ég hef séð. Í upp-
klappinu tóku þau svo 3 lög af nýjustu
plötu sinni, Rather Ripped, og Mark
Ibold úr Pavement kom og spilaði á
bassann.
Múm voru ánægjuleg rúsína í
pylsuendanum á Primavera Sound.
Nýir meðlimir hleypa örlitlu stuði í
mannskapinn og ég er nokkuð viss
um að þau hafi eignast marga nýja
aðdáendur úr hópi Spánverja eftir
þessa tónleika –stemmningin framan
við sviðið var ólýsanleg.
Fjör í vændum
Á sunnudagskvöldið sá ég svo hina
merku bandarísku sveit Of Montreal
spila í lokahófi hátíðarinnar, og verð
ég að segja að Íslendingar eiga von á
afar góðri skemmtun þar, því sú sveit
er jú bókuð á okkar eigin tónlist-
arhátíð, Iceland Airwaves.
Eftir fjögurra daga tónleikatörn,
margt skemmtilegt spjall við fólk víðs
vegar að úr heiminum (sem er allt á
leiðinni í heimsókn til mín), og aðeins
of lítinn svefn, var þó fátt betra en að
komast heim í sitt eigið rúm í sinn
eigin heim aftur.
Borgarhátíðin
Primavera Sound
Skemmtun Sveitin Of Montreal er á leið til Íslands. Uppáhald Sonic Youth spilaði Daydream Nation.
Ljósmynd/Ingvi M. Árnason
Rúsína „Múm voru ánægjuleg rúsína í pylsuendanum á Primavera Sound.“
Sumarið er tími tónlist-
arhátíða, útihátíða, sem
haldnar eru víða um
Evrópu og fólk þyrpist
upp í sveit að liggja í
tjaldi og hlusta á tón-
list. Ragnheiður
Eiríksdóttir komst að
því að í Barcelona
halda menn útihátíð í
borginni, hátíðina
Primavera sound.
www.yogaretreat.is
Hálfsdags námskeið
laugardaginn
16. júní
í Norræna húsinu, kl. 14.00 – 18.00
Leiðbeinendur eru
Swami Janakananda og Ma Sita
Upplýsingar og skráning:
Hugleiðsla, fyrirlestur, jóga og djúpslökun