Skinfaxi - 01.04.1940, Qupperneq 22

22
SKINFAXI
Öxarfirði. Á austanverðu landinu eru mestir örðugleik-
ar um þctta efni, enda skortir þar jarðhita. Með sund-
laug að Eiðum verður þvi máli þó að allverulegu leyti
borgið fyrir Múlasýslur. Sá stuðningur, sem veittur
verður til byggingar sundlauga á næstu árum, þarf að
fara á þá staði, sem örðugasta eiga sókn lil þeirra
lauga, sem nú eru til. Mættu Umf. í Skaftafells- og Norð-
ur-Þingeyjarsýslum taka það til athugunar. — Ekki er
frágangssök að kenna sund i köldu vatni um hásumar,
ef eigi er kostur hlýrrar laugar, en milclu er það sein-
unnara.
Orðið „útiíþróttir“ i 14. gr. er þar í víðtækri merk-
ingu. Með því er átt við lilaup, stökk, köst, göngu (þar
með gönguferðir og fjallgöngur), skauta- og skiða-
iþrótt, knattleika o. fl. Þella má alstaðar stunda í skól-
um, að miklu gagni, en án verulegs tilkostnaðar.
IV. kafli á að tryggja það tvennl: að lil séu hæfir
menn til leiðbeininga og' kennslu í íþróttum, bæði fyrir
skóla og félög, og að þeir menn, sem rétt hafa til að
stunda íþróttakennslu sem atvinnu, séu í raun og veru
færir um það. Rétt er að geta bess, að 23. gr. var breytt
mjög til hins verra í meðförum Al])ingis, og dregið úr
kröfum um íþróttahæfni kennara.
Umf. og íþróttafélög sveitanna og hinna fámennu
þorpa eiga þess engan kost, að halda sérkennara í íþrótt-
um. Verður þar þvi varla um aðra íþróttaleiðbeiningu
að ræða en þá, sem einslakir félagsmenn veita, þeir sem
átt hafa kost einhvers íþróttanáms umfram allan fjöld-
ann. Slíkar íþróttaleiðbeiningar áhugamanna geta haft
mjög milcla þýðingu. Mætti nefna mörg dæmi um
íþróttavakningu, sem t. d. nemendur úr Iþróttaskólan-
um í Haukadal, eða frá héraðsskólunum, hafa valdið i
sveitum landsins. 22. grein er ætlað að greiða fyrir því,
að félög sveita og dreifbýlis geti jafnan ált slíka leið-
beinendur um íþróttir.
V. kafli. Alstaðar þar sem íþróttalögin geta frjálsra