Skinfaxi - 01.04.1940, Page 23

SKINFAXI
23
íélagssamtaka í sambandi við íþróttastarfsemi, eru I.
S. í. og U. M. F. f. lögð að jöfnu, nema í 24. grein lag-
anna. Þar segir, að I. S. í. sluili koma fram erlendis
af fslands hálfu í íþróttamálum, að því leyli sem frjáfs
félagssamtök gera það. Þetta hefir verið svo í fram-
lcvæmd uridanfarið, og hlýtur svo að vera. Aðeins eitt
íþróttasamband í hverju landi getur verið i alþjóða-
íþróttasamböndum, og í. S. í. er það þegar af íslands
hálfu. U. M. F. í. hefir aldrei liugsað til hluttöku í slílc-
um samböndum, né til keppni á erlendum íþróttavett-
vangi. Þetta ákvæði lcemur því í engu í bága við það.
— í öðru lagi á öll opinber iþróttakeppni að fara fram
samkvæmt reglum, sem í. S. í. setur, enda séu þær ætíð
í samræmi við alþjóðaíþróttareglur. Það er nauðsynlegt,
að einar reglur gildi alstaðar um þetta efni, og verður
því einn aðili aðeins að hafa vald lil að selja þær. Liggur
beinast við, að sá aðili sé í. S. í., ekki sizt þar sem það
er í alþjóðasamböndum, enda mun U. M. F. í. alls ekki
telja neitt frá sér tekið, með því að afhenda í. S. f. það
vald. — Setningunni, sem er inngangur að þessum
tveimur ákvæðum: „íþróttasamhand fslands (í. S. í.)
■er æðsti aðili um frjálsa íþróttastarfsemi áhugamanna
í landinu," var bætt i lögin í síðustu meðferð þeirra á
Aljringi, fyrir mjög eindregna ósk stjórnar í. S. í., og
eftir samkomulagi við íþróttamálanefnd. Þetta eru að-
eins falleg orð, sem enga þýðingu geta baft í fram-
kvæmd, nema þá, sem ákvæðin tvö, sem nefnd eru
liér að framan, tilgreina. M. ö. o.: Það er meinlaust og
gagnslaust dinglumdangl, eins og verðlaunapeningar
og silfurhikarar. Og úr því f. S. í. hefir smekk fyrir
•slíkt, þá getur U. M. F. í. varla annað en verið ánægja
í að það fái að njóta þess. Og sú ánægja er áreiðanlega
engri öfund blandin.
Það verður að að teljast æskilegt og eðlilegt, að sam-
vinna sé með öllum þeim, er iþróttir stunda í hverju
héraði, um sameiginlegar íþróttaframkvæmdir utan um