Náttúrufræðingurinn - 1954, Side 20

66
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
3. mynd. Gotstöðvar vorgotssíldar vorið 1951. Fjöldi síldarseiða er sýndur með mis-
munandi stórum deplum. Stærðardreifing seiðanna er sýnd á línuritinu.
eða engin síldarseiði finnast. Til skýringar þessu atriði mun ég að-
eins gera eitt ár að umtalsefni, en skal þó geta þess, að ályktanir
þær, sem ég dreg, styðjast við athuganir frá árunum 1948—1951.
Fyrri myndin sýnir dreifingu vorgotssíldarseiðanna í lok apríl-
mánaðar árið 1951, en á vinstri hluta myndarinnar er línurit, sem
sýnir stærðardreifingu síldarseiðanna á mismunandi svæðum undan
Suður- og Suðvesturlandi. Eru svæðin táknuð með bókstöfunum K-P.
Eins og myndin ber með sér, er um tvö aðalgotsvæði að ræða. Hið
stærra er Selvogsgrunn, en hið minna liggur út af Hornafirði.
Af stærðardreifingunni sést, að fyrst hefur klakið hafizt á svæð-
inu út af Hornafirði. Þarna eru seiðin yfirleitt orðin um 15 mm löng,
þegar athugunin er gerð, en þau eru um 7 mm löng, þegar þau
skríða úr egginu.
Á Selvogsgrunni er hins vegar talsvert af nýklöktum seiðum, 10
—12 mm löngum, og er klakinu sennilega ekki að fullu lokið, enda
virðist meginklakið hafa byrjað heldur seinna en út af Hornafirði.