Náttúrufræðingurinn - 1969, Blaðsíða 46

88
NÁTTÚRU FR/EÐ J NGU RI N N
5. mynd. Sniðið, sem iagt er frá SV til NA yfir Haukadalsheiðina, sýnir mis-
munandi þykknunarhraða áfoksins á milli hverra tveggja þekktra öskulaga.
Afokssöfnunin er sýnd i mm á ári. Sniðið sýnir Ijóslega, livar áfokssöfnunin
hefur verið mest á hverjum tíma og hvernig liún liefur breytzt frá einum
tíma til annars. — SW—NE section across Haukadalsheidi showing the vari-
ahle rate of thickening of the loessial soil both íji different localities and
during different time periods.
mælinganna eru dregnar saman í töflu II. Þykknunarhraði áfoksins
á mismunandi tímum er einnig sýndur í línuritunum á 2. og .8.
mynd, en línuritið á 4. mynd sýnir ef til vill bezt, hve myndunar-
hraði áfoksjarðvegsins hefur verið breytilegur frá einum tíma til
annars allt frá því, að hann tók að myndast, þó að tilkoma manns-
ins og húsdýranna valdi þar mestum þáttaskilum. Samt sem áður
sýnir línuritið á 4. mynd það ótvírætt, að það eru fleiri öfl en
tilvist mannsins ein, sem veldur breytingum á söfnunarhraða áfoks-
ins. Nægir í því tilefni að benda á aukningu þá, sem verður í áfoks-
söfnuninni ofan við öskulagið H4 og á milli öskulaganna H1104
og H1300. Við mælingu jat'ðvegssniðanna kom það í ljós, að söfn-
unarhraði áfoksins var ekki einvörðungu Ijreytilegur frá einum
tíma til annars, heldur var hann einnig breytilegur frá einum stað