Náttúrufræðingurinn - 1993, Qupperneq 117

kom síðan út árið 1966, ekki síður
vandað en hið fyrsta, um þá einkím-
blöðunga sem eftir voru og nokkrar
ættir tvíkímblöðunga. En höfundinum
entist ekki aldur til að halda verkinu
áfram því hann lést skömmu síðar. Á
árunum 1969-1970 reyndu sænskir
grasafræðingar, og þá einkum Bengt
Jonsell, sem þá vann við grasasafnið í
Uppsölum, að útvega fé til að halda
verki Hylanders áfram en það tókst
ekki og var málið því lagt á hilluna í
bili.
FLORA NORDICA
En Bengt Jonsell var ekki af baki
dottinn, hann hélt áfram að reyna að
afla fjár til að gefa út norræna flóru.
Hann varð forstöðumaður Bergianska
stiftelsen við Konunglegu Vísindaaka-
demíuna í Stokkhólmi 1983 og að
frumkvæði hans tók sú stofnun að sér
að bera allan kostnað af undirbúningi
og útgáfu Flóru Norðurlanda, sem
grasafræðingar á Norðurlöndum ynnu
saman að. Árið 1987 voru nokkrir nor-
rænir grasafræðingar boðaðir á um-
ræðufund um málið í Svíþjóð og var
sá sem þetta ritar einn þeirra. Þar var
samþykkt einróma að ráðast í útgáf-
una og að heíjast strax handa, því full
þörf væri á nýrri flóru um norrænar
háplöntur, byggðri á heildarendur-
skoðun tiltækra gagna, einkum plönt-
um í grasasöfnum á Norðurlöndum.
Ritstjóri verksins var sjálfkjörinn
Bengt Jonsell og síðan skipuð fímm
manna ritnefnd, Kaj Larsen frá Dan-
mörku, Pertti Uotila frá Finnlandi,
Eyþór Einarsson frá íslandi, Reidar
Elven frá Noregi og Örjan Nilsson frá
Svíþjóð. I hverju landi var svo komið
á fót útgáfunefnd til aðstoðar ritstjórn-
inni og íslensku nefndina skipa, auk
Eyþórs Einarssonar, þeir Bergþór
Jóhannsson, Hörður Kristinsson og
Jóhann Pálsson. Flórunni hefur verið
1. mynd. Á merki Flóru Norðurlanda er
mynd af slollaberjum, en þau vaxa í öllum
löndunum.
valið sérstakt merki, sem er sýnt á 1.
mynd; það er mynd af skollaberjum,
en þau vaxa í öllum löndunum og
heita á latínu Cornus suecica, þ.e.
kenninefnið dregið af heiti Svíþjóðar
á latínu. Nafn flórunnar stendur svo
undir myndinni og sporþaugóttur
rammi lykur um hvort tveggja.
Flóran verður skrifuð á ensku og
heitir fullu nafni „Flora Nordica. The
vascular plants of Denmark, Finland,
Iceland, Norway and Sweden“, en hún
nær að auki til Álandseyja, Færeyja,
Bjarnareyjar, Jan Mayen og Sval-
barða. Nöfn á tegundum verða á latínu
en að auki á málum þeirra Norður-
landa þar sem þær vaxa. Ritið verður
í íjórum bindum og hefur efni þess
verið raðað þannig niður að ættir
verða í svipaðri röð og í ritinu Flóra
Evrópu (Flora Europaea), sem kom
út á árunum 1964-1980, og verður
fjallað um byrkninga og tvíkímblöð-
unga í þremur fyrstu bindunum en
eimkimblöðunga í því Qórða og
síðasta.
Það var strax hafist handa um að fá
grasafræðinga með sérþekkingu á hin-
um ýmsu ættum og ættkvíslum til að
skrifa um þær í flóruna, einkum þær
sem verða í tveimur fyrstu bindunum.
239