Samvinnan - 01.03.1926, Side 34

Samvinnan - 01.03.1926, Side 34
28 SAMVINNAN d. í Langadal í Húnavatnssýslu, eða í Staðarsveit á Snæ- fellsnesi, eða Fljótshlíð lægju dauðir í hvílum sínum sama morguninn. Mönnum gengur ef til vill betur að gera sér grein fyrir því ógnar tjóni sem hér er orðið, ef peir hugsa sér stórar blómlegar sveitir, svo sem þær, er eg nefndi nú, eyddar af þeim mönnum sem vinna fyrir heimilunum, eru fyrirvinna, svo eftir væru ekkjur, börn og gamalmenni. þetta er að því leyti alvarlegt, og kem- ur við því máli sem hér liggur fyrir, að um leið og litið er á gróðann af sjávarútveginum þá verður líka að gera sér grein fyrir því ógnar tjóni, sem hann hefir oft í för með sér. Frumvarp þetta er fram komið til þess að draga úr þeirri hættu, að bygðin þynnist eða eyðist í sveitum landsins vegna þess að fólkið streymi þaðan til ver- stöðvanna, af ástæðum sem unt er að gera við. Menn hugsa sem svo, að ef ekki eru reiknuð með þessi stóru slys og það milliónatap sem þeim fylgir, þá sé allt gott. þeir sætta sig við þá tilhugsun, að allur þorri þjóðarinn- ar verði öreigar í sjóþorpunum. Sumir halda líka, að i'iskimiðin muni altaf halda áfram að vera jafn rík í fram- tíðinni. Að vísu er ekki hægt að færa neinar stærðfræði- legar sannanir fyrir því, að aflinn hér við land mun ganga til þurðar. En það má ráða það af líkum. Benda má á, hversu hvalir hafa eyðst í norðurhöfum, og selirn- ir hafa flúið lengra og lengra norður í ísa og óbygðir heimsskautalandanna. Hversu fiskimiðin í Norðursjó hafa gengið til þurðar, þar sem mest hefir verið veitt, og best veiðarfæri lengi notuð. Og meira að segja hér við land hefir veiðin haft sýnileg áhrif. þannig breyttist fiski- gangan á stríðsárunum, þegar lítið var um útlend fiski- veiðaskip og jafnvel innlend líka, þannig að fiskur varð miklu meiri á grunnmiðum en áður, og síðan er því full ástæða til þess að óttast það, ef mikið verður veitt, að sjórinn hætti að gefa þá björg, sem hann gefur nú. Og sé þá sjávarútvegurinn orðinn höfuðatvinnuvegur þjóðar- innar, þá verður ekki um annað að gera en að flýja land
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Samvinnan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.