Samvinnan - 01.03.1926, Qupperneq 37

SAMVINNAN
31
yrði bætt það tjón, er þeir kynni að verða fyrir. Efast
eg ekki um það, að hefði Norðmenn ekki látið undan að
nokkru, þá hefðum við nú búið við þessi kjör. Formaður
Fiskifélagsins hefir sagt, að þetta hafi verið búhnykkur
fyrir landið, og ekkert á móti því að eyðileggja kjötmark-
aðinn í Noregi, til þess að losna við norska útgerðarmenn.
Útveginum væri miklu betra að losna við samkepni Norð-
manna hér, þótt bæta yrði bændum upp lækkað kjötverð
með sérstökum útflutningstolli á sjávarafurðir. þessar
umræður og aðgerðir sanna að mikill hluti núverandi Al-
þingis lítur þannig á, að þessi samábyrgð eigi að vera
rnilli atvinnuveganna.
þá vil eg minnast á jarðræktarlögin, sem nú eru
nokkurra missera gömul. þau eru undirbúin af Búnaðar-
félaginu og borin fram af landbúnaðarnefnd háttv. neðri
deildar. þar er gert ráð fyrir því, að þjóðfélagið eigi að
borga töluverða upphæð á hverju ári til jarðabóta í sveit-
um með fé úr landssjóði.
þessi atriði sýna, að nóg eru fordæmin fyrir því, sem
hér er farið fram á, að færa til fjármagn í þjóðfél. þannig
að það sé heildinni fyrir bestu. Hygg eg að engu þessu
máli sé svo háttað, að um sníkjur hafi þótt vera að ræða.
það er ekki litið á berklaveika sjúklinga, sem þurfalninga.
Þjóðin álítur að það borgi sig að gera heilbrigðisráðstaf-
anir og verjast veikindum. Ábyrgðin fyrir togarafélögin
var gerð til þess að gera þjóðina sterkari, og sama er að
segja um enska lánið, hverjar sem afleiðingarnar kunna
þar að verða. Sama er og að segja um garðræktarlögin,
það sem þau ná, að þau eru tilraun til þess að færa til
kraft, þjóðinni til styrks. Og síðan í fyrra, að tilboðið
kom um það að fórna kjötmarkaðinum fyrir betri aðstöðu
við fiskveiðarnar, er af útvegsmönnum viðurkend sam-
ábyrgð atvinnulífsins í landinu.
þá víl eg víkja að efni fi*v. þessa eins og það liggur
fyrir, og um leið taka fram, að eg geri ráð fyrir að þess
verði ekki langt að bíða, að þjóðin sannfærist um réttlæti
málsins. Aðalhugsun frv. er sú, að mikið af burtflutningi