Samvinnan - 01.03.1928, Síða 10

Heima og* erlendis.
Nú í haust verður hið nýja kæliskip, Brú-
Kjötsalan. foss, vígt, og við gengi þessi verða um
langa stund tengdar vonir þeirra manna,
er bera fyrir brjósti heill hins íslenska landbúnaðar. Að
vísu væri alt of snemt að gera sér vonir um auðunna sigra.
Ef til vill, er það hættulegasta tálvonin, að trúa því að unt
sé að hækka til muna í verði íslenskar afurðir. Vegna sí-
vaxandi dýrtíðar í landinu hefir mörgum orðið á að halda,
að úr þeirri raun mætti bæta með því að finna nýja mark-
aði, hækka í verði kjöt, fisk, ull, gærur og lýsi. En í stað
þess að umræddar vörur hafi hækkað á heimsmarkaðin-
um, þá er hitt raunin að þær hafa smálækkað. Veldur þar
um bæði fátækt þjóðanna eftir stríðið og vaxandi fram-
leiðsla.
Því miður mega menn ekki búast við, að Brúarfoss
komi kjötverðinu upp til jafns við hámark stríðsáranna.
Allar slíkar vonir eru fjarstæða. Það sem menn geta von-
ast eftir er, að ná varanlegum markaði, þar sem kjötið
seljist tiltölulega fljótt. En verðið getur hvergi nærri orð-
ið jafnhátt, eins og íslenska dýrtíðin krefur.
Þau eru nú orðin þrjú, kælihúsin, sem
Kælihúsin. samvinnubændurnir hafa keypt og reist.
Hið' elsta er á Hvammstanga. Fyrir því
beittist núverandi þingmaður Vestur-Húnvetninga, Hann-
es Jónsson. Annað kælihús samvinnufélaganna er á Odd-
eyri. Kaupfélag Eyfirðinga keypti það úr rústum þrota-
bús sameinuðu verslananna. Hið þriðja er bygt á Reyðar-