Samvinnan - 01.03.1928, Síða 45

SAMVINNAN
39
„vort móðurmál, svo að þorri lýðsins, sem tunguna geym-
ir, alþýðan, væri eigi hjá sett“. Hér varðar hann, sem
oftar, nýjar leiðir. Aftast í bókinni er skrá yfir bögumæli
í alþýðutali.
Á búskap hafði Eggert mikinn áhuga og verður þess
getið sérstaklega síðar. Reit hann svonefnda Maturtabók
og vildi með henni leiðbeina bændum í garðrækt. Aðal-
ritið glataðist við dauða hans, en útdrætti hafði hann
gjört úr því, og eru þeir enn til.
Elstu vísuna, sem til er eftir Eggert, orkti hann 15
ára gamall. Það er sumarkveðja. Þá er hann í Skálholti.
Á stúdentsárum sínum hefir hann orkt nokkuð, og eru til
kvæði og lausavísur, mest um lífið í Höfn, svo sem fyr er
um getið. Á ferðum sínum kvað hann og helst við ýms
tækifæri, en flest er það lítilsvirði. Mest hefir hann
orkt eftir að hann hætti ferðum og vann að Ferðabókinni
í Sauðlauksdal. Þar safnar hann og kvæðum sínum í heild.
Eru mörg eiginhandarrit til af kvæðum hans. Merkileg-
asti skáldskapur Eggerts er kvæðaflokkur sá, er Búnað-
arbálkur er kallaður og er um búskap og sveitalíf.
Af ritum Eggerts má enn telja Brúðkaupssiðabók
hans, sem fjallar um ýmsar þjóðlegar venjur og skýrir
nafnið sig sjálft.
Varalögmaður sunnanlands og austan varð Eggert
ári fyrir dauða sinn. Var hann þá á besta aldri, rúmlega
fertugur. En skamma stund naut hans á sviði þjóðmála.
Hann druknaði í Breiðafirði 30. maí 1778, aðeins 41 árs
gamall.
Þá er næst að gjöra sér grein fyrir lífsstefnu E. ó.
Er þess þá að gæta, að allir þeir, sem nokkur afskifti
hafa af opinberum málum skiftast fyrst og fremst í tvo
flokka, fylgismenn gamla tímans og kenninga hans eða
áhangendur nýja tímans og þess boðskapar, er hann
flytur. Hvorum flokknum fylgdi Eggert? Var hann kyr-
stöðumaður? Gerði hann sig ánægðan með alt eins og það
hafði verið eða æskti hann nýjunga? Sjáum til.