Andvari - 01.01.1921, Qupperneq 38

34
Norðurreiðin 1849 og síðar.
AndvariJ.
haft í hyggju. Það voru orðin á seðlinum »áður en
verr fer«, sem gátu verið hótun, sem varðaði við
lög. En þau voru útlistuð af öllum á sama hátt —
»áður en menn neyðast til að kæra hann«. Kæra
ytir embættismanni er lögleg og ósaknæm, ef kæru-
atriðin eru sönnuð. Þeir, sem norður riðu, voru allir
vissir um, að þeir hefðu ekkert til saka unnið. Þeir
höfðu tekið sig upp, til að ljetta fargi af landbúnaði
Norðurlands, sem á hann hafði verið lagt með því
að fyrirskipa »festu«-uppboðin, og svo mikla samúð
höfðu þeir hjá þeim hjeraðsbúum, sem ekki höfðn
farið norður, að þegar kom til tals að taka hjá þeim
með lögtaki rannsóknarkostnaðinn, þá urðu þeir svo
óðir og uppvægir, að þeir buðust til að verja eignir
»Norðurreiðar«manna með þeim, svo þeim yrði ekki
náð. En til þess kom aldrei, málið var failið niður,
og því var engin tilraun til þess ger, að taka kostn-
aðinn lögtaki.
Fráfall amtmannsins, sem Ijezt 14 dögum eftir
heimsóknina að Möðruvöllum, og málareksturinn á
eftir gat ekki drepið niður glaðlyndi hjeraðsmanna.
Það sýndist fremur sem það færi í vöxt, eftír því
sem útlitið varð þungbúnara á svipinn. Ferskeytl-
urnar llugu fram og aftur frá manni til manns, utan
af Skaga og fratn í Skagafjarðardali. Þeir, sem mestu
rjeðu, sáu, að gáskinn einn væri ekki nægileg vörn
fyrir sig. í*ess vegna komu þeir 5 saman á Húsa-
bakka seint í September, til þess að taka saman or-
sakirnar til »Norðurreiðar«, sem þeir höfðu heitið
Eggert sýslumanni Briem. Mennirnir voru Jón Sam-
sonsson alþingismaður, Tómas Tómasson á Hvals-
nesi, Sigurður Guðmundsson á Heiði, Sölvi Guð-
mundsson á Sjávarborg og Gísli Konráðsson. Ærið