Andvari - 01.01.1879, Síða 29

Brjcf frá Norvegi.
25
sjer miðdagsverð. Hann á 6 drengi; sá elzti hjer
um bil 12 ára. f>egar matur var á borð borinn, ljet
hann einn þeirra lesa borðbæn, erhann gjörði mjög
stillt og skýrt, og þegar menn höfðu matast, ljet
hann annan lesa bæn eptir máltíð. Jeg get þessa
við þig, af því mjer fjell það svo vel í geð, eins og
allt, sem fyrir mig bar í húsiþessu, en þójafnframt
til að leggja fyrir þig eina spurningu. J>ú veizt að
vjer íslendingar höfum sumstaðar þann sið, þegar
veizlur eru hjá oss, að syngja borðsálma. En ertu
ekki þeirrar skoðunar, að það sje stundum eigi gjört
til mikilsl annars en að brýna raustina, og held-
urðu eigi að það væri vel til fallið, að vjer tækj-
um upp þann sið, að láta einhvern tiltekinn lesa
borðbæn á líkan hátt og hjer var gjört, í staðinn
fyrir sönginn ?
Núna þessa dagana flyzt hingað mikið af sveita-
varningi ýmiss konar, er seljast skal á markaði hjer.
Fyrsti markaðardagur er að sönnu elcki ákveðinn fyrr
en 29. þ. m., en þó sá jeg í gær torgin alsett af
þessum sveitavarningi. Stórir hópar af kindum,
nautgripum og hestum, hafa í dag verið fluttir hing-
að á gufusldpum. Fjárkyn Norðmanna er öðruvísi
en vort, enda hafa þeir allt af, að sögn, verið að
blanda það ensku eða skozku kyni. J>að er fram-
lágt og bógalítið, og ófrítt að mjer sýnist; rófan
lafir ofan á konungsnef og á sumu ofan undir jörð.
Segja þeir fjárkynið því betra, því lengri sem róf-
an er (!).
Jeg varð samferða einn dag á leiðinni hingað
Schumann frá Öldu (Alden), mesta fjárbónda Norvegs,
sem nokkuð mun kunnur á Fróni' af riti hans „Ud-
gangerfaaret i Skotland og Norge“. Hann sagði mjer,
að til væri í Norvegi í einstöku fjallbyggð sami stofninn
°g hjá oss, en það fje fækkaði ár fráári, afþvíhitt