Andvari - 01.01.1879, Blaðsíða 80

76
Brjef frá Norvegi.
ljereptssíu og láta það svo vel setjasttil; erþvíverð
það sem talið er miðað við það lýsi. Járnþynnu-
tunnurnar, sem hafðar eru undir meðalalýsið, kosta
með trjetunnunni utanum 8 kr. hver hjá Helgesen
járnþynnusmið i Álasundi, sem er sá mesti af mörg-
um þar í þeirri grein, og jafnframt mikill niðursuðu-
maður matvæla. Sponsið á tunnum þessum er þann-
ig, að koparhólkur er sterklega lóðaður við tunnuna
og í hann eru gjörðar skrúfur bæði að innan og ut-
an. Korktappi er fyrst skrúfaður ofan í þetta kopar-
sponsgat og svo utanyfir það aptur skrúfuð kopar-
húfa korksett í botninn, svo kork kemur bæði innan
í gatið og yfir það. J>ó tunnur þessar verði nokkuð
dýrari en önnur lýsisílát — sjer í lagi steinolíutunn-
urnar — þá borga þær það líklega að nolckru leyti
með því að þær geyma lýsið betur, en drekka ekki
í sig meira eða minna afþví, eins og trjeílátin gjöra.
Helgesen kvaðst mundu selja einfaldan bræðslupott,
úr sterkri járnþynnu, tinaðan, er tæki eina tunnu,
fyrir hjer um bil iókr. Devald sagði mjer, að þar
sem vanalegt væri að sjóða lifrina í 3 kl.stundir í
hinum tvöföldu tilluktu járnþynnupottum, þá mundi
í opnum ytri potti mega sjóða 3 x/2 kl.tíma; en
við þetta er athugandi, að því skemmri tíma sem
soðið er, þvi betra verður lýsið. Að öðru leyti varð
jeg ekki áskynja um nokkra sjerstaklega aðferð við
þessa bræðslu, nema að hræra vel í lifrinni á með-
an hún er soðin, svo hitinn verði sem jafnastur á
henni, og það, að bræða lifrina ætíð sem nýjasta.
Eins og áður er á vikið, brúka Norðmenn guf-
una til að bræða þorskalifur einungis til að ná
úr henni meðalalýsi, en alla aðra lifur bræða
þeir við eldbræðslu; „gufubræðslan er kostnaðar-
meiri“, segja þeir „og varasamari, og ekkert meira
lýsi fáum vjer úr lifrinni með henni“. jpetta bar