Andvari - 01.01.1879, Blaðsíða 61
Brjef frá Norvegi.
57
fyrir heimsku, hleypidóma og öfund af hálfu fátækl-
inganna, hefir netaveiðin síðan færst út um allt land-
ið, þar sem þorskveiðin er stunduð, og aflinn tvö-
faldazt fyrir það. þ>að er óhætt að segja, að það
er netunum að þakka, að heppnazt hefir að ná fisk-
inum þau árin, sem annars hefði orðið aflalaust vegna
tregðu hans við öngulinn. —------— Full skipshöfn á
netabát er 6 menn fullorðnir og i unglingur. Hver
einn af skipverjum hefir að jafnaði io net, og verða
þá 60 net með bátnum. Eitt þorskanet er 20 faðma
langt, 2 faðma djúpt, og möslcvastærðin er 8 til 9
á alin. Fyr á tímum var eingöngu haft kork eða
flotholt til að halda netunum uppi ({ flotholtið var
hafður ljettur viður, helzt einir eða selja); en nú eru
tekin upp glerdufl í staðinn, einkum í I.ófót. Gler-
duflin eru hnöttóttar glerlcúlur, krossbundnar með
seglgarni og festar við teininn ; eru þær mildu betri
en flárnar gömlu, af því netið leggst síður í botn-
inn með þeim en flánum.
Netin eru höfð samföst í sjónum, 16—20 í einu
lagi, og er það kölluð trossa (lænk, þ. e. keðja). |>au
eru lögð að kvöldi til, jafnsnemma frá öllum skip-
unum, ýmist niður við botn eða ofar í sjónum, ept-
ir því sem fiskurinn hagar göngu sinni —- á Sunn-
mæri nærri því ætíð við botninn — misjafnlega langt
undan landi, stundum viku sjáfar, í Lófót vestan til
1 Vs viku og á Sunnmæri 3 til 4 vikur undan landi.
Það segir sig sjálft, að ekki má leggja net ásamt
flnunni, eða á sama stað og hana. Á hverjum
morgni er vitjað um netin, þegar veður leyfir, og
sýna þau þá einkum yfirburði sína þegar fiskurinn
vdl ekki taka beitu ; þá aflast stundum 5 hundruð
a úthaldið, og ber ekki báturinn öllu meira sje
nokkuð að veðri. Ef enn þá meira aflast, verður
að skilja eptir eittlivað af netunum ; en það er nú