Andvari - 01.01.1905, Síða 83

Ritsimamálið.
77
falaðisl ekki eftir þvi. Ráðherrann liitli hann úli
og bauð honum að fá að sjá skjölin og liafði hann
með sér upp á skrifstofu. Samdægurs sá ég hann
heimsækja meðhróður siim i syndinni, ritslj. »ísa-
foldar«, og' efar vist enginn kunnugur, að hann
hafi sagt hoiuim frá Jjví er hann hafði scð. Eg
hefi skýrt frá liér að framan, hvernig ritstj. fór
með þessa vitneskju sína. Öll synda-systkinin átu
það svo hvert eltir öðru. Ráðherranum verður
varla láð það, þótt hann hafi ekki elt slika ritstjóra
á röndum til að fræða þá. Enda hefði þeim sjálf-
sagl ekkert orðið verra gert, því að með því að
sjá ekki skjöl og skilríki höfðu þeir enn rýmra yrk-
isefni án þess að sannað yrði, að skáldskapur
þeirra væri gerður gegn betri vitund.
iæir ritstjórar, sem létu svo lílið að inna ráð-
herrann eflir samningnum, hala viðstöðulaust feng-
ið að sjá hann. n,g lyrir mitt ley’ti sá hann undir
eins og hann kom híngað. Og l>æði »Reykjavík«
og »Þjóðóllur« llultu helzta innihald hans þegar i
Októher. Margir aðrir hafa séð samninginn, og
engum, sem hefir óskað að fá að sjá hann, hcfir
verið neitað um það.
Það er nú alt »pukrið«!
Eg hefi sagt áður og sýnt fram á, að sam-
ningurinn er í öllu samkvæmur skilyrðum þingsins
og' þeim hoðum, sem það hafði gengið að (1899
og síðan). En samniiujur sá er lir. Hafslein tókst
að gera, er í gmsum atriðum hagfeldari Islandi
heldur en þeir kostir, sem þingið hafði áður geng-
ið að eða það luifði haft nokkra ástœðu lil að búast
við eða vœnla.
1 tilhoði þvi sem þingið gekk að, var svo til
skilið, að ef félagið vildi ekki endurnýja samning-
inn að 20 árum liðnum, þá eignaðist danska ríkið
allan sæsimann. En hr. Hafstein lókst að semja