Menntamál - 01.09.1937, Side 77

MENNTAMÁL
155
miði, að breyta öllum barnaskólum i landinu i hið starfræna
horf, gera þá að „nýskólum“. Árið eftir, 1933, var námskrá,
mótuð söniu stefnu, samþykkt fyrir gagnfræða- og sérfræðiskól-
ana.
Kennslumálastjórn, skólastjórar, námstjórar og kennarar vinna
nú af kappi að því, að koma hinni nýju námskrá i framkvæmd,
nemendunum, skólunum, allri þjóðinni til hagsbóta. Nýjar hand-
bækur eru gefnar út fyrir nemendur og kennara. Kennslutæki
eru endurnýjuð. Ýmsar nýtízku uppfindingar, svo sem útvarp,
skuggamyndir, kvikmyndir (16 mm) eru teknar meira og meira
i þjónustu skólanna. í stærri skólunum eru t. d. víðast útvarps-
tæki og grammófónar i hverjum bekk. í sveitunum er byrjað
á því, að láta kvikmyndavélarnar ganga á milli skólanna. Að þvi
er stefnt, að hver skóli í landinu æðri sem lægri, fái kvikmynda-
tæki, útvarp og öll önnur nýtízku kennslutæki til afnota.
Þá er mikil áherzla á það lögð, að endurbæta skóla fyrir van-
þroska börn, ennfremur skóla blindra barna, heyrnarlausra og
mállausra, veiklaðra o. s. frv.
Kennslumálastjórnin beitir sér fyrir því af miklum áhuga og
dugnaði, að lcoma nýrri og bættri skipun á undirbúningslnennt-
un kennara. Er stefnt að því, samkvæmt ummælum kennslu-
málaráðherrans, Dr. Emils Franke, að barnakennarar og allir
aðrir kennarar í landinu fái háskólamenntun.
Miklar framfarir hafa orðið i æðri skólum landsins, eins og
í barnaskólunum. Má t. d. nefna, að i Prag-Nusle var fyrir þrem-
ur árum settur á stofn menntaskóli, „Aþeneum“, sem starfar
mjög með öðrum hætti og með meira nýskólasniði en hinir
eldri menntaskólar. Krafizt er mikils persónulegs starfs og heima-
vinnu af hverjum nemanda, en jafnframt vinna nemendur mjög
saman i skólanum og hjálpa hver öðrum. Samstarf er mjög
náið milli kennara og nemenda, fulltrúar nemenda sitja t. d.
kennarafundi. Aðeins vel gefnir nemendur fá inngöngu í skól-
ann og gera forráðamenn hans sér vonir um að útskrifa það-
an stúdenta, er verði stórum betur búnir undir háskólanám en
almennt gerist.
Skólum og bekkjum fjölgar árlega i Tékkóslóvakíu, enda þótt
nemendum liafi heldur fækkað.
Það er augljóst, að starfskilyrði skólanna i Tékkóslóvakiu hafa
stórum batnað hin síðari ár fyrir byggingu nýrra skólahúsa,
ciulurnýjun og aukningu kennslutækja, samningu nýrra hand-
bóka og kennslubóka o. s. frv. Hitt er þó mest um vert, að
mnra starf margra skólanna er að breytast í samræmi við kröf-