Menntamál - 01.12.1939, Blaðsíða 48

174
MENNTAMÁL
vinna við kennarastéttina og áhrif þeirra málum þessum
til framgangs. Það er ljóst, að vekja þarf áhuga aðstand-
enda og þá einkum foreldra á starfi ungliðadeildanna, og
tel ég það bezt mega ske á þann hátt, að gefa þeim kost á
að sjá og fylgjast með starfsemi deildanna eftir fyrstu
stofnun þeirra. Þá fyrst er hægt á raunhæfan hátt að
opna augu þeirra fyrir gildi deildanna og hvílíkur fjár-
sjóður þær geta verið fyrir börnin, ef vel er á málunum
haldið. Þetta má gera með heilsuverndarsýningum og á
margan annan hátt.. Og fyrir áhugasaman kennara um
þessi mál er mikið að starfa. Hann á þess kost, vegna að-
stöðu sinnar og sambands við ungliðana í kennslustund-
unum að vekja þá svo til umhugsunar um heilsuverndar-
reglur og liknarstarf að þeim verði beinlínis ósjálfrátt og
eðlilegt að fara eftir þeim, svo rótgrónar verða þær, en
betri árangri er ekki hægt að ná, og slíkt smitar alveg
ótrúlega út frá sér.
Við erum sjálfsagt öll sammála um það, að heilsa vor
sé okkur nauðsynlegust og kærust af öllu. Heilbrigður
maður er glaður og léttur í lund, unir við starf sitt, er
bjartsýnn og lífið virðist við honum brosa. Allt snýst og
breytir um lit ef heilsan brestur. Þá eru störfin erfið, skap-
ið er stirt, lífið leiðinlegt og áhuginn lítill. Þessvegna er
svo ofur eðlilegt að við sjálf gerum allt, sem í okkar valdi
stendur til þess, ekki einungis að viðhalda og vernda heilsu
vora, heldur að styrkja hana og efla með öllum hugsan-
legum ráðum. Þetta er okkar dýrmætasta eign og oss ber
að afla okkur allrar þeirrar almennu þekkingar í þessum
efnum til þess sem bezt að geta varðveitt þetta fjöregg
vort.
Ég vona, að flestum sé það ljóst, að í þessum efnum
idnna ungliðadeildir Rauða krossins mikilvægt starf.
En þœr. eru ekki að leggja neitt nýtt starf eða erfiði á herð-
ar ykkar, heldur að rétta ykkur hjálparhönd til varðveizlu