Menntamál - 01.12.1939, Blaðsíða 5

MENNTAMÁL
131
r
A tímamótum
Hálfrar aldar afmæli kennarasamtakanna á íslandi er
um garð gengið. Og nú er að hefjast fyrsta skólaárið á
næsta aldarhelmingnum. Kennarastéttin íslenzka er því
á þessu hausti að byrja nýtt tímabil í starfssögu sinni.
Virðist full ástæða fyrir okkur kennara að staldra við og
reyna að átta okkur á leiðarmerkjum og stefnum um leið
og af stað er haldið.
í síðasta hefti Menntamála er rakin nokkuð saga kenn-
arasamtakanna á undanförnum 50 árum og minnzt ýmsra
þeirra forustumanna og málefna, sem við þá sögu koma.
Landssýning S. í. B. í sumar gaf ennfremur allglögga hug-
mynd um kennsluhætti og starf barnaskóla vorra eins og
þeir eru nú, og loks er að finna í bók Gunnars M. Magnúss,
er S. í. B. gaf út i sumar, stórmerkan fróðleik um íslenzka
skóla og kennslumál síðustu aldarinnar.
Af þessum heimildum og ýmsu öðru, sem oss er kunn-
ugt um, má sjá, að stórmiklar framfarir hafa orðið í skóla-
málum íslendinga síðustu áratugi. Ýmsir hafa lagt hönd
á plóginn við að koma þeim framförum á. En kennararnir
sjálfir, einstaklingar og samtök þeirra, hafa lagt lang-
samlega drýgstan skerfinn af mörkum. Um það er engum
blöðum að fletta. Vísast að öðru leyti um þetta til þeirra
heimilda, sem áður getur.
Hitt er jafn augljóst mál, að margt er enn mjög á annan
veg í kennslumálum vorum en vera ber. Skólahús og
kennsluáhöld eru víða engin eða ófullnægjandi, launakjör
kennara fátækleg og hrein sultarkjör á tímum eins og nú
eru að hefjast, og loks er innra starfi skólanna ábótavant
í mikilsverðum atriðum. En það er einmitt innra starf
skóla vorra, hættir náms og kennslu, val og meðferð náms-
9*