Menntamál - 01.12.1939, Blaðsíða 23

MENNTAMÁL
149
verkefni sem því eru holl og ljúf og þó nauðsynleg til að
efla þroska þess.
Öll störf skáta miða að því að temja skátanum fórn-
fýsi, glaðværð, hjálpsemi og skyldurækni. Skátinn temur
sér að „vera ávallt viðbúinn“ hvað sem að höndum ber.
Þess vegna kostar hann kapps um að kunna skil á sem
flestum hlutum. En það er honum alltaf óþrjótandi verk-
efni, ný og ný markmið, nýjar og nýjar þrautir til að
sigrast á.
Skátinn venst við að taka tillit til annara. Hann temur
sér hlýðni og hollustu við áhugamál sín og félaga sína
og hann öðlast heilbrigða ábyrgðartilfinningu.
Fjölbreytni skátastarfsins gefur barninu stöðugt tæki-
færi til að breyta um starf og viðfangsefni, sem þó ávallt
miða að sama heildarmarkinu. En það venur barnið á
stefnufestu, en veitir þvi hinsvegar þá fjölbreytni, sem
því er nauðsynleg í starfinu. Skátastarfið er þannig upp-
eldi sérhvers skátadrengs og skátastúlku i fullkomnu, fjöl-
þættu sambandi við líf barnsins, náttúru landsins og sjálft
lífið, í afmörkuðum hópi hvers einstaks flokks og þó í
samfélagi allrar skátaheildarinnar.
Hver flokkur telur 6—8 skátadrengi eða skátastúlkur.
Þessi fámenni hópur er ein heild út af fyrir sig. Innan
þessara þröngu vébanda eru ákvarðanir flokksins teknar,
störfum niðúr raðað og afrek unnin. Og höfuö uppeldis-
gildi skátastarfsins hvílir á þessari sundurgreiningu í starfs
og vinahópa.
Ef skólarnir taka skátamálið að verulegu leyti í sínar
hendur, má búast við, að breyta þurfi starfsháttum skát-
anna að einhverju leyti til samræmis við störf skólans.
Góðir skátar starfa samkvæmt skátalögunum, og ég skal
nú að lokum gera grein fyrir þeim, svo að hver kennari
geti sannfært sig um það, hvort skátalögin og störf skáta
geta ekki fullkomlega samrýmst uppeldisstarfi skólans.
Þessi eru skátalögin: