Menntamál - 01.12.1939, Blaðsíða 14

140
MENNTAMÁL
meginþátt alls barnaskólanámsins. Smábörnin fá allskon-
ar verkefni: kubba, liti, leir, til aö auðga ímyndunaraflið,
jurtir til að rækta inni og úti, athugunarefni innan og
utan veggja skólans. Þau fá að talast við við vinnu sína
og hjálpa hvert öðru. Mikil áherzla verður lögð á, að þau
læri að lesa á þann hátt, að lestrarkennslan hjálpi sem
mest til að glæða áhuga og skilning á lestri góðra bóka.
Stafsetningarkennslan verður aðeins hæfilegur þáttur
móðurmálskennslunnar, með fullu tilliti til hæfileika hvers
barns, og í stað þess að reyna að gera alla að prófarka-
lesurum, þá verður talsverðum hluta barnanna aðeins
kermt að stafsetja nokkrar allra algengustu orðmynd-
ir, sem mestar líkur eru til að þau þurfi að nota, t. d. 100—
1000 orðmyndirnar, sem samkv. rannsóknum Á. S., sem
getið er um á öðrum stað, eru 50% til 74% af öllu algengu
ritmáli. Önnur börn, sem meiri hæfileika hafa til staf-
setningarnáms, verða látin læra miklu meira, en án þess
þó, að önnur mikilvæg atriði séu látin sitja á hakanum.
Þá fæst ennfremur miklu meiri tími beint og óbeint til
móðurmálsnámsins vegna þess, að hætt verður að kenna
hin bjánalegu ágrip í námsgreinum, eins og náttúrufræði,
sögu og landafræði, en í staðinn koma skemmtilegar les-
bækur, sem ekki eru ætlaðar til utanaðlærdóms undir
heimskuleg próf, heldur til að vekja athygli og umhugsun
og um leið til að auðga mál barnanna. Á þann hátt fæst
einnig meiri tími til að lesa og læra kafla úr íslenzkum
bókmenntum, bæði bundið og óbundið mál. Loks mun verða
leitast við að spara börnum og kennurum tíma, orku og
leiðindi, með því að taka eftir föngum tillit til sérstöðu
hvers einstaks barns við námið. Hugsum okkur t. d. að
2 börn í bekk rugli saman e og i, önnur tvö skipta á g og k
eða d og t, þá mun verða reynt að semja stigbundnar æf-
ingar fyrir þessi sérstöku börn í stað þess að láta öll börn
bekkjarins æfa það, sem meiri hluti þeirra hefir enga þörf