Menntamál - 01.02.1972, Page 8

ENDURSKOÐUN NAMSEFNIS
♦
♦-
Andri ísaksson:
Áfangar að
bættri menntun
--------------------------------------------------♦
Það mun óhætt að fullyrða, að íáir aðilar
standi í starfi sínu frammi íyrir meiri vanda en
þeir — kennarar, skólastjórar, embættismenn,
stjórnmálamenn — sem ákveða, hvað gert skuli
og hvernig unnið skuli í skólum. Ástæður jæssa
vanda, Joessarar óvissu, má draga saman í tvo
meginjjætti: annars vegar valda Joessu örar Jrjóð-
lífs- og viðhorfabreytingar, hins vegar J:>að, að
fræðileg Jjekking á námi og kennslu er enn sem
komið er ærið takmörkuð.
Undanfarnir áratugir hafa, a. m. k. í öllum
hinum iðnvædda heimi, einkennzt af meiri og
örari breytingum Jjjóðlífshátta en áður itöfðu
Jrekkzt, og ekki er annað að sjá en að liraði
breytinganna sé alltaf að aukast. Ný tækni hefur
gerbreytt mörgum þáttum atvinnulífsins og skap-
að nýjar Jjarfir fyrir sérmenntað starfsfólk. Tóm-
stundir manna hafa lengzt og möguleikar til að
nota þær orðið stórum fjöljjættari. Margar Jjjóðir
hafa „yngzt“ töluvert, þ. e. hlutfallslegur íjöldi
ungmenna meðal þeirra hefur aukizt. Aðild
ýmissa samfélagshópa að áhrifum og ákvörðun-
urn um félagsleg málefni hefur víða vaxið, svo
og sú eftirvænting, sem Jæssi þróun hefur skiljan-
lega kallað á. Og þannig mætti lengi telja mý-
mörg dæmi um nýlegar og yfirstandandi breyt-
ingar Jjjóðlífshátta.
Það mun Jjó tæpast vera Jtessi þjóðfélagsjjróun
í sjálfu sér, sem mestu veldur um menntunar-
vandann, heldur Jtær breytingar á mannlegum
viðhorfum og skoðunum, sem siglt hafa í kjölfar
hennar. Það er svo, að jafnvel Jrótt Jrjóðfélags-
breytingarnar liafi verið mjög örar, þá hafa þær
samt verið misörar eftir sviðum og þáttum Jtjóð-
lífsins. Þær liafa t. d. verið miklu örari í fram-
leiðsluiðnaði en í opinberri jDjónustu, hraðari í