Menntamál - 01.02.1972, Blaðsíða 54

líkurnar, þótt hann vissulega taki einnig tillit
til annarra liluta en prófúrslita, þegar hann ræð-
ir framtíðarhorfur við nemandann.
Gildisfylgni prófs er oftast lægri en áreiðan-
leikafylgni þess. Þeim mun lægri sem áreiðan-
leiki prófs og viðmiðunar er, þeim mun lægri
verður fylgnin milli þeirra. Gildisfylgni prófs
getur aldrei orðið hærri en kvaðratrót áreiðan-
leikafylgni þess, og svo há því aðeins, að áreiðan-
leiki viðmiðunarprófs sé 1.0, sem aldrei er. Þótt
gildisfylgni sé lág, er forsögnin betri en engin.
Forsagnargildi prófa er oft frá 0.30—0.60, sem er
sannarlega ekki mjög hátt, en forsagnargildi vel
saminna, staðlaðra prófa fer þó ósjaldan yfir 0.80.
Til að fá hátt forsagnargildi þarf fyrst og fremst
að skilgreina viðmiðunina — það, sem spáð er
um — svo vel, að unnt sé að mæla hana á áreið-
anlegan hátt. Þá er eftirleikurinn hægari.
Hugtaksgildi. Kennari hugsar fyrst og fremst
um innihaldsgildi prófa sinna, þar næst um við-
miðunargildi. Niðurstöður prófa eru þó oft túlk-
aðar sálfræðilega. Prófið er þá samið til að mæla
eitthvað það, sem við gerum ráð fyrir að menn
hafi til að bera í misríkum mæli og geti skýrt
ýmislegt í atferli þeirra. Hugtök eins og greind,
kvíði, rökhugsun, eru dæmi um þetta. Það er
flókið verk að semja slík próf og meta gildi
þeirra, og verður ekki farið nánar út í það hér.
Allt, sem stuðlar að bættri prófgerð, eykur
gildi prófanna. Gæta þarf t. d., að próf ofbjóði
ekki lestrargetu nemenda eða skriftargetu. Öll
fyrirmæli þurfa að vera skýr, spurningar vel
samdar og ótvíræðar og tími nægur sé ekki um
hraðapróf að ræða. Sé svo prófið í samræmi við
kennslu og námsefni, standa vonir til, að niður-
stöðum sé treystandi.
HELZTU HEIMILDIR:
Cronbacli, Lee J.: Essentials of Psychological Testing.
New York, Harper & Row, 1960. 5. og 6. kafli.
Gronlund, Norman E.: Measurement and Evaluation
in Teaching. New York, Macmillan, 1971. 4. og 5.
kafli.
— Gerð prófa. Reykjavík, 1970. 8. kafli.
Magnusson, David: Test Theory. Reading, Mass.,
Addison-Wesley, 1907. 5.—11. kafli.
MENNTAMÁL
48
-------------------
Aðalfundur
Kennarafélags
Kennaraskóla
Islands
Aðalfundur félagsins var haldinn 14. des. s.l., en sá
háttur er á hafður, að stjórn félagsins situr að völdum
tvö starfsár.
Formaður félagsins, Loftur Guttormsson, skýrði frá
starfsemi félagsins, en auk stjórnarinnar eru jafnan
starfshópar, er sinna ákveðnum verkefnum. Ber þar hæst
menntamálanefnd, kjaranefnd og geðbótarnefnd. Félag-
ar eru um 40 talsins, og taka því flestir nokkurn þátt í
félagsstörfum.
Á fundinum urðu allmiklar umræður um áhugamál
félagsins. Voru m.a. samþykktar eftirfarandi ályktanir:
1. „Aðalfundur Kennarafélags K. í. haldinn 14. des.
1971 samþykkir að fela menntamálanefnd félagsins
að efna til a. m. k. einnar samkomu kennara (kvöld-
ræðna) á ári, þar sem einkum verði fjallað um
kennslufræði og uppeldismál."
2. „Aðalfundur Kennarafélags K. í. haldinn 14. des.
1971 hvetur til þess að haldið verði áfram endur-
skoðun á löggjöf um menntun kennara á víðum
grundvelli, og verði Kennaraháskólanum ætlað þar
sem veigamest hlutverk."
Stjórn félagsins gaf engan kost á endurkjöri, •— en
þetta er raunar að verða föst regla í íélaginu. For-
maður var nú kjörinn Ingólfur Guðmundsson, en aðrir
stjórnarmenn Pálmi Pétursson og Þuríður Kristjánsdótt-
ir. í varastjórn voru kjörin Guðrún Ólafsdóttir og Jón
Ásgeirsson. Fulltrúi í ritnefnd Menntamála Indriði Gisla-
son og til vara Þuríður Kristjánsdóttir. — Á fundinum
var auk þess skipað í starfshópa eins og áður.
Thorndike, R. L., and E. Hagen: Measurement and
Evalualion in Psychology and Education. New
York, John \A61ey & Sons, 1969. 6. kafli.