Menntamál


Menntamál - 01.02.1972, Blaðsíða 49

Menntamál - 01.02.1972, Blaðsíða 49
Þuríður J. Kristjánsdóttir: Hvenær má treysta prófum? Þegar efni þessa heftis Menntamála var ákveð- ið, var mælzt til þess, að ég skrifaði pistil um tvö meginatriði allra mælinga: áreiðanleika þeirra og gildi, einkum |)ó þann skilning, sem í þessi hugtök er lagður i prófum og öðrum mæl- ingum í skólastarfinu. ÁREIÐANLEIKI. Þá er mæling fullkomlega áreiðanleg, þegar hún endurtekin gefur sömu út- komu og áður. Nákvænnir smiður, sem bregður tommustokki á fjöl, les af honum sömu lengd, hve oft, sem hann mælir. Sú yrði og trúlega raunin, þótt tveir menn mældu, þótt tveir tommustokkar væru notaðir eða dagur liði milli mælinganna. Mælitækið er öruggt, framkvæmd mælingar einföld, niðurstaða áreiðanleg. Enginn býst við jafn áreiðanlegri niðurstöðu, þegar mældir eru eiginleikar manna, kunnátta þeirra eða afköst. Kemur þar margt til. Það, sem mæla á, er óhlutlægt. Þá er það breytingum undirorpið, stundum allhröðum. Ekki er hægt að vita, livar kunnáttan eða eiginleikinn á sér upp- haf, svo ekki er hægt að mæla frá núllpunkti. Það er ekki einu sinni hægt að búa lil mælitæki með jöfnum stigum. Allir centimetrar tommu- stokksins eru jafn langir, en sama er ekki hægt að segja um stig hinna ýmsu mælikvarða, sem lagðir eru á mannlega eiginleika eða kunnáttu, þótt oft sé látið sem svo sé. Þá er aldrei hægt að mæla nema takmarkað sýnishorn þessara þátta, og bætist þá við sá vandi að velja slíkt sýnishorn. Rétt er að gera sér grein fyrir, áður en lengra er haldið, að áreiðanleiki á við niðurstöður mæl- inga, ekki mælitækið sjálft. Jafnan verður að geta þess, hvernig áreiðanleiki var reiknaður, þar sem niðurstöður fengnar með sama mælitæki, t. d. sama prófi, geta verið mjög áreiðanlegar undir vissum kringumstæðum, en tiltölulega óáreiðanlegar undir öðrum. Þegar talað er um áreiðanleika prófa er það í rauninni áreiðanleiki prófniðurstöðu, sem við er átt. Áreiðanleiki í ofangreindri merkingu er töl- l’ræðilegt hugtak. Hann er fundinn með útreikn- ingi og ýmist gefinn upp sem áreiðanleikastuðull eða stadalvilla. MENNTAMÁL 43
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Menntamál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Menntamál
https://timarit.is/publication/376

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.