Menntamál - 01.02.1972, Síða 57

Kennsla í uppeldis- og sálarfræSi fer að mestu fram í fyrirlestrarformi.
Fóstruskólans. Aðrar greinar eru t.d. barna-
bókmenntir, sögur og kvæði, söngur, guitar-
og flautuleikur, rytmik, átthagafræði, náttúru-
fræði, íslenzka, næringarefnafræði, meðferð
ungbarna, félagsfræði, að ógleymdu margvís-
legu skapandi föndri, sem er mjög mikilvægt
í sambandi við verkefnaval fyrir börnin og allt
skapandi starf þeirra.
Fylgir Fóstruskólinn einhverri ákveðinni
stefnu í uppeldismálum?
Þessari spurningu get ég svarað bæði neit-
andi og játandi, en engri þröngri stefnu er
fylgt, hvorki í sálarfræði né uppeldisfræði.
í barnasálfræðinni hef ég mest byggt á fræð-
um barnasálfræðingsins og læknisins, Dr.
Arnold Gesell frá Yale háskólanum í Banda-
ríkjunum. Það gera og fóstruskólar á Norður-
löndum, enda notum við mikið sömu bækurn-
ar í þessum fræðum og þeir. Að sjálfsögðu
má nefna önnur nöfn í barnasálfræði, sem
allverulegur gaumur er gefinn, en ég læt
nægja hér að nefna svissneska sálfræðinginn
Jean Piaget. Áhrifa hans hefur gætt mjög
innan barnasálfræðinnar síðustu áratugina.
Margar stoðir, bæði gamlar og nýjar, renna
undir uppeldisfræðina og starfshættina, sem
ég kenni. E. t. v. má segja, að bakhjarlinn sé
„progressive education“, sem bandaríski
heimspekingurinn og uppeldisfrömuðurinn
John Dewey er upphafsmaður að, og kallað
er ,,aktivitetspedagogik“ á Norðurlöndum.
„Learning by doing“ er hið þekkta einkunnar-
orð þessarar stefnu, og er leikskólastarfsemin
í þeim anda. Hins vegar breytist starfsemin
með breyttum tímum. Ýmsar merkar nýjung-
ar koma sífellt fram.
Fóstruskólinn fer ekki frekar en aðrir fóstru-
skólar varhluta af kenningum Maríu Montes-
sori, enda þótt uppeldisfræði hennar sé mjög
MENNTAMÁL
51