Æskan - 01.07.1969, Síða 32

sem sífellt þurfti að safna um sig
traustu og velmenntuðu starfsliði.
Skrifarar gátu einnig lært húsa-
smíði eða verkfræði og eftir það feng-
ið störf sem byggingameistarar við
hof, hallir eða pýramída eða við
skipulagningu gatnagerðar eða skipa-
skurða.
Mjög snjall og virtur skrifari gat
einnig átt þess von að verða tilnefnd-
ur í ráðgjafaembætti, jafnvel ráð-
herra í innsta liring starfsmanna far-
aós.
Egyptar komu einnig upp góðu
tímatali. Þeir skiptu árinu í tólf mán-
uði. Hver mánuður hafði þrjátíu
daga, og hverjum degi var skipt í tutt-
ugu og fjórar stundir.
Myndin sýnir táknmálið fyrir
orSiS Kleopatra.
Pennahulstur notaS viS skrift-
ir. ÞaS er meS holum fyrir litaS
blek og hólfi fyrir pensla.

>
Yngstu lesendurnir.
SKÓLATÍMI.
„Tukka, tukka, tukka!“ tautar
hún klukka.
„Farðu á fætur, Teini."
„Stattu þig nú Steini."
„Það er kominn fótaferða-
tími,“ sagði Teini.
„Það er kominn fótaferðar-
tími og bráðum skólatími,"
sagði Steini.
Drengirnir stukku báðir fram
úr rúminu.
Þeir þvoðu sér í framan.
Þeir þvoðu sér um hendurnar.
Þeir burstuðu tennurnar.
Þeir greiddu á sér hárið.
Þeir burstuðu fötin sín.
Þeir lögðu af stað í skólann.
„Tukka, tukka, tukka,“ tautar
hún klukka,-
„Trítlar hart hann Teini.
Stekkur litli Steini.
Yfir hæð og hóla.
Hlaupa þeir á skóla.
Lesa þar og læra.
Láta ei á sér bæra.
Bjart er úti og inni.
Eins og logi brynni.
Sólin skín á sæinn.
Sumarlangan daginn.
Pétur og Páll og riqningin.
Pétur er sex ára gamall.
Páll er sex ára gamall.
Pétur er kátur litill drengur.
Páll er kátur lítill drengur.
Einu sinni var mikil rigning.
Pétur gat ekki farið út að
leika sér.
Páll gat ekki farið út að leika
sér.
Pétur sagði: „Hvað get ég
gert?“
Páll sagði: „Hvað get ég
gert?“
Pétur sagði: „Ég veit af pipu
til þess að búa til með sápu-
kúlur.“
Páll sagði: „Ég veit af pípu til
þess að búa til með sápukúlur."
Pétur sagði: „Ég verð að fá
mér skál.“
Páll sagði: „Ég verð að fá
mér skál.“
Pétur sagði: „Ég verð að láta
vatn og sápu í skálina."
Páll sagði: „Ég verð að láta
vatn og sápu í skálina.“
Pétur sagði: „Sjáðu hvernig
ég fer að búa til sápukúlur."
Páll sagði: „Sjáðu hvernig ég
fer að búa til sápukúlur.“
Pétur blés og blés oq bjó til
sápukúlur, sápukúlur og sápu-
kúlur. Þegar sápukúlurnar hans
Péturs sprungu, þá hló hann.
Þeir skemmtu sér vel og voru
báðir sannarlega glaðir þessir
litlu snáðar, þó það rigndi og
rigndi og rigndi.
Ryksuga
Farandsali, scni seldi ryk-
sugur og var reyndur og Jeik-
inn í starfi sínu, stóð dag
nokkurn skyndilega inni á
miðju stofugólfi i litlu einbýl-
ishúsi úti á landi.
„Frú,“ sagði hann. „Eg get
ekki stillt mig um að sýna yð-
ur beztu ryksugu i heimi.“
„Það er og,“ sagði frúin og
glotti.
„Þér getið eltki efazt um það,
frú mín góð. Okkar ryksuga
fjarlægir allt rusl, sem kemur
nálægt henni. Bókstaflega allt!“
Að svo mæltu kastaði hann
handfyili af rusli og skít á liý-
hónað gólfið og tilkynnti iiátíð-
iega:
„Ef ryksugan okkar fjarlægir
ekki hvern snefil af þessu, þá
skal ég éta draslið."
„Jæja, ætlið þér að gera það?“
spurði frúin og lét sér hvergi
bregða. „Ég ætla þá að bregða
mér inn i eklliús andartak
fyrst.“
„Hvers vegna?“
„Ég ætla bara að sækja pipar
og salt handa yður, þvi ég skal
segja yður eins og er: Það er
ekkert rafmngn hér i húsinul"
328