Skírnir - 01.01.1919, Qupperneq 35

28
Veöurfræðistöð á íslandi.
[Skirnir •
reist, þannig að þau sjáist af sjó og megi af þeim ráða,
hvers konar og hve mikil stormhættan sé. Hefir árangur-
inn af þessu hingað til reynst sá, að í 82 skifti af hverj-
um 100, þegar gefin hafa verið merki um storm, hefir
gert stinningskalda eða meira veður innan sólarhringsins;.
þar af 26 sinnum hvássviðri eða rok. A hinn bóginn liefir
að eins 5 daga af hverjum 100, eru ek ki hafa verið gefin
stormmerki, orðið stinningskaldi; þar af að eins 1 siuni’
rok.
Hér að framan hefi jeg leitast við að gefa-
Hverra nytja má nokkra hugmynd um, hvemig veðurfræði-
vsBnta af vcður~
fræðistöð á íslandi? stöðvar erlendis haga störfum sinum og á
hverju þær byggja þau aðallega. Hota-
gildi þessarar starfsemi er ekki svo auðvelt að meta rétti-
lega. Rannsóknir á loi'tslagi og um leið gróðrarskilyrðum
og hvers konar lifsskilyrðum lands livers eru afarþýðingar-
miklar, svo eigi verður um það deilt.
Um »veðurspárnar« eða öllu heldur veðurfregnirnar
er hins vegar nokkuð öðru máli að gegna. Mun margur
segja sem svo, að veðurfræðingur, þótt lærður sé, nái eigi
leDgra í þcirri spásagnarlist en margur ólærður bóndi eða
sjómaður. Þetta getur verið liárrétt og mun enginn veð-
urfræðingur þykkjast við eða þykja sér minkun ger. Veð-
urglöggleika þeirra manna mun heldur ekki að þakka
neinni skarfsnáttúru; en það eru athugulir og minnugir
raenn, sem hafa lært af reynslu sinni og annara: þegar
himininn hefir litið Jíkt þessu út áður, hefir veðrið brugð-
ist svo og svo. — En nú er þetta alveg sama aðferð og
veðurfræðingar nota á veðurfræðistöðvunum. Munurinn
er helzt sá, að þeir liafa einnig fregnir frá stöðum, sem
liggja utan við sjónhring þeirra og geta af þeim gert sér
grein fyrir veðurlaginu þar. Verður því sjónhringur þeirra
»víðari«, ef svo mætti að orði komast, og að því leyti hafa-
þeir betri skilyrði ril að dæma útlit veðursins, að þeir
geta borið sarnan reynslu frá sínum stað, við reynslu frá