Skírnir - 01.01.1919, Síða 44

Sldrnir]
Yeðurfræöistöð 4 íslsndi.
37
pol. Varð þetta til þess, að hermálaráðuneytið franska
sendi fyrirspurn til stjörnufræðistöðvarinnar í París um,
hvort mögulegt væri að fá nokkra vitneskju um orsakir
stormsins eða hvort hægt hefði verið að vita hann fyrir
og þá að hindra eyðileggingarnar af völdum hans. For-
stöðumaðurinn, hinn frægi stjörnufræðingur Leverrier,
sendi þá erindi til allra stjörnurannsóknastöðva og margra
einstakra manna hér í álfu og bað þá að láta sér í té sem
beztar upplýsingar um veðurlagið frá 12.—16. nóv. 1854.
Bárust honum um 250 svör, og við samanburð á þeim,
kom það í ljós, að stormurinn hafði þegar 12. nóv. gengið
um garð í Norðvestur-Evrópu, og siðan breiðst suður um
alla álfuna, unz hann 12. nóv. náði Svartahaflnu. Dró
Leverrier af þessu þá ályktun, að hefðu verið símasam-
band milli Mið-Evrópu og flotans í Svartahafinu, hefði
mátt aðvara hann í tæka tið, svo hann hefði getað búist
um fyrir storminn.
Við þetta lukust augu manna svo upp fyrir því, hverja
þýðingu veðurfregnir gætu haft, að ekki liðu nema 25 ár
frá atburði þessum, þar til nærri öll riki í Evrópu höfðu
komið upp aðalveðurfræðistöð hjá sér, sem tæki við veð-
urskeytum frá athuganastöðvum innan lands og frá ná-
grannalöndum og sendi aftur veðurfregnir og veðurkort
til þeirra.
Að endingu vil eg leyfa mér að benda þeim, sem
vita vildu gleggri deili á þessum efnum, á bók eftir norska
veðurfræðinginn H. Mohn: Meteorologi, Kristjania 1903.
•— Auðskilin bók og vel rituð.
Kaupmannaliöfi), i janúar 1919.
Jón P. Eyþórsson.