Valsblaðið - 11.05.1972, Qupperneq 26

24
VALSBLAÐIÐ
Frímann Uolgason:
SpjciUað við þjálfara
Óli B. Jónsson, þjálfari
í knattspyrrnu
Við gerum ráð fyrir að hér sé tal-
að fyrir munn allra Valsmanna og
þó sérstaklega meistaraflokks í knatt-
spyrnu, þegar því er slegið föstu hér,
að ráðning Óla B. til félagsins aftur,
hafi vakið mikla ánægju innan fé-
_ lagsins.
Okkur þótti sjálfsagt að ná aðeins
sambandi við Óla og heyra hvað hann
hefði að segja um þessa endurkomu
sína og útlitið, eins og honum kem-
ur það nú fyrir sjónir.
Það lá, eins og vant er, vel á hon-
um, þegar við hann var rætt, og það
var eins og maður hefði það á til-
finningunni að honum þætti svolítið
gaman að vera kominn í þetta um-
hverfi, eða ef til vill hefur það verið
óskhyggja, en hvað um það, Óli var
bjartsýnn, og hafði þetta m. a. að
segja:
Mér lízt ágætlega á þetta, Valur
á mikið af efnilegum piltum, sem ætti
að geta verið gaman að vinna með.
Ég kvíði því engu, ef tekst að fá þá
til að hlýða, og að fá þá til að gera
það sem maður óskar, fá þá til að
taka á þegar fram á það er farið.
Ef þeir vilja ekki gera það, sem þó
hefur ekki komið til ennþá, verð ég
að biðja þá um að fara af æfingunni,
en koma bara aftur á þær næstu til-
búnir að gera sitt bezta.
Ef nást á árangur verður að vera
viss agi í liðinu, þar sem ekki má
slaka á, og einn „værukær“ má ekki
skemma í kringum sig.
Yfirleitt mæta piltarnir vel á æf-
ingunum, stundum yfir 20, og má
það gott kallast á þessum árstíma.
Annars lagði ég ekki mikla áherzlu
á æfingarnar síðustu vikurnar fyrir
áramótin. Menn þurfa að taka sér
svolitla hvíld, slappa af eins og það
er kallað. Upp úr áramótunum för-
um við að taka meira á, og byggja
upp þrekið. Förum út til að byrja
með einu sinni í viku, og aukum þetta
síðar. Ég er þeirrar skoðunar, að það
verði að fara svolítið rólega í þjálf-
unina til að byrja með. Sumarið er
svo langt, svo blandast- landsliðsæf-
ingar inn í þetta hjá sumum, svo að
það getur brennt upp baráttuviljann.
Það er því margs að gæta.
Reykjavíkurmótið á að vera nokk-
urs konar æfingamót, þar sem liðið
er kannað og brætt saman, það er
ekki hyggilegt að vera þá kominn í
toppþjálfun, og ef til vill sigra, ef
síðan hrapar allt niðurá við.
Satt að segja lízt mér betur á lið-
ið núna, en síðast þegar ég tók við
liðinu hjá Val. Aðstaðan er líka betri,
nú er komið ljós til að æfa við, og
svo eru sjónvarpsleikirnir, sem ætti
að vera hægt að læra af og apa eftir,
því þar má margt læra ef vel er tek-
ið eftir.
Það, sem ég mun leggja mestu
áherzlu á, er auk líkamsþjálfunar-
innar, að fá piltana til að ná saman
í leik, einbeita sér að samleiknum og
hröðum staðsetningum.
Róbert Jónsson, þjálfari
í knattspyrnu
Ert þú ánægður með árangurinn
af tilraun þeirri, sem gerð var í sum-
ar, með aðal- og aðstoðarþjálfara í
meistaraflokki.
Ekki ánægður, og stafar það af
því, að þessi tilraun var gerð án þess
að stjórn deildarinnar legði fram
neinar verulegar bendingar um það,
hvernig þetta ætti að gerast. Fram-
kvæmdin varð því öðruvísi en ég hafði
hugsað mér hana.
Mín skoðun var sú, að aðalþjálfari
hlyti að hafa forystu um allt er varð-
aði þjálfun leikmanna í fyrsta ald-
ursflokki. Aðstoðarþjálfarinn yrði
síðan bergmál af honum, sem túlk-
aði og skýrði hugmyndir aðalþjálf-
arans á æfingum, eftir nánara sam-
komulagi við aðalþjálfarann á æfing-
um.
Aðstoðarþjálfarinn ætti að vera að-
alþjálfara til ráðuneytis um tilnefn-
ingu í lið og eðlilegt væri, að hann
notfærði sér það. Það var því mín
skoðun, að það ætti að vera hlutverk
aðalþjálfarans að ráða stefnunni og
hraðanum í þjálfuninni, og þá jafnt
fyrir meistara- og fyrsta flokk.
Stjórnin hefði átt að fylgjast betur
með þróun málanna og reka meira
á eftir, að því væri framfylgt, sem
hún hafði í huga, þegar farið var af
stað með þessa hugmynd.
Hvað var jákvætt og hvað nei-
kvætt ?
Það væri rangt af mér að segja,
að þetta hafi ekki verið jákvætt og
að hugmyndin sé ekki góð. Ég er
sannfærður um, að þetta gefur aðal-
þjálfara félagsins möguleika tii þess
að sinna meira meistaraflokknum en
áður; með þessu fyrirkomulagi þarf
hann ekki að binda sig við aðra en
þá sem hann óskar. Á meðan tekur
aðstoðarþjálfarinn hina og leiðbeinir
og kennir það sem aðalþjálfarinn hef-
ur fyrir lagt og þá tel ég að aðstoð-
arþjálfarinn verði að koma fram við
þá sem fullmektugur, og þeir að taka
tillit til þess, og raunar sama hvaða
hópi hann sinnir í umboði aðalþjálf-
ara.
Ég tel að fyrsti flokkur hafi ekki
styrkzt að því skapi sem vonir stóðu
til og ætlazt var til, og má segja að
það hafi verið neikvætt. Ég vil hik-
laust halda því fram, að tveggja þjálf-
ara fyrirkomulag sé nauðsyn, það er
aðeins spurning um framkvæmdina.
Ert þú ánægður með áhuga og æf-
ingasókn meistaraflokksmannanna í
vetur og sumar?
Þegar Árni Njálsson fór, var hann
að byrja á að hefja strangar æfingar.
Þá varð ég til þess að hlaupa í skarð-
ið, meðan verið var að fá annan þjálf-
ara, eða í febrúar, marz og þangað
til Hreiðar Ársælsson kom í apríl.
Á þessu tímabili var æfingasóknin
ekki nógu góð og æfingar varla nógu
erfiðar. Menn voru því ekki komnir
í nógu góða æfingu þegar Hreiðar
kom. Ég efast stórlega að liðið hafi
nokkurntíma komizt í fulla æfingu á
sumrinu. Æfingasóknin var sæmileg
til að byrja með, en það var ekki
langt liðið á sumarið, þegar fór að
bera mjög á því að menn væru trufl-
aðir af of mikilli vinnu.
Álítur þú að þeir geti betur en þeir
sýndu í sumar?
Ef þetta lið frá í sumar æfir vel,
þá er það bezta liðið á landinu.
Hver voru mestu vonbrigðin og
hvað óvæntast í sumar?
Mestu vonbrigðin, að þeir urðu
ekki íslandsmeistarar í sumar. Báðir
sigrarnir yfir Fram í Islandsmótinu
það óvæntasta.
Á að slíta annarsflokks menn úr
tengslum við eigin flokk ef þeir eru
fastir í meistaraflokki ?
Mín skoðun er sú, að þeir annars-
flokksmenn, sem eru fastir í meist-
araflokki, eigi ekki að leika með öðr-
um flokki.
Mér er ekki grunlaust um að ein-
hver mistök hafi átt sér stað í sam-
bandi við þessi mál annarsflokks í
sumar.
Reynir Ólafsson, þjálfari
í handknattleik
Ert þú ánægður með árangurinn
hjá meistaraflokki á s.l. ári?
Ég er ekki ánægður með lok Is-
landsmótsins og er það fyrst og
fremst ÍR-leikurinn sem ég er óánægð-
ur með. Það er allt í lagi með að tapa
leik, en að lið eins og Valsliðið var
þá, skyldi tapa með svona miklum
mun, getur maður ekki skilið. Eina
skýringin, sem ég hef á þessu, er sú,
að liðið var of öruggt.