Valsblaðið - 11.05.1972, Page 40

Valsblaðið - 11.05.1972, Page 40
38 VALSBLAÐIÐ hann að koma sem næst peningi and- stæðingsins, hverfa fyrir horn, nú og svo var það knattspyrna, sem oftast var iðkuð á götunni, enda lítil trufl- un af bifreiðum í þá daga. Svo not- uðum við einnig fyrir stærri leiki svæði þar sem Sundhöllin stendur, og var kallað „Öskuhaugarnir". Áhugi var mikill meðal drengjanna á Grett- isgötunni, en þar átti ég heima. Þar voru starfandi tvö félög, hét annað Fálkinn og var ég í því, en hitt hét Grettir. Var oft efnt til kappleikja milli þessara félaga og þá keppt á „Öskunni“ eins og það var kallað. Ég minnist þess líka, að oft var keppt við drengina í „Pólunum“, en þeir höfðu einnig með sér knattspyrnu- félag. Þetta voru mín fyrstu kynni af knattspyrnu. Hvenær fórst þú svo að fylgjast með Val og hvers vegna fórst þú endilega í Val? Sem ungur drengur sótti ég snemma fundi í KFIJM, og þar gerðist ég fé- lagi í „Hvat“, sem séra Friðrik Frið- riksson stofnaði þar og var þar til að ég byrjaði í KFUM. Þetta var afar skemmtilegt, því oft eftir fundi fórum við fylktu liði undir fána og stjórnaði séra Friðrik göngunni, sem okkur drengjunum þótti mikið til koma. Völlurinn, sem við æfðum á, var þar sem Loftskeytastöðin kom síðar. Leiðbeindi hann okkur, enda hafði hann mjög góðan skilning á leiknum. Mér er alltaf minnisstætt atvik frá æfingu þar, sem opnaði svo- lítið augu mín fyrir því hvað knatt- spyrna var og ég fékk undirstrikað af séra Friðrik. Ég var vinstri innherji og útherj- inn hleypur inn á völlinn, en þá hleyp ég út og tek stöðu hans. Friðrik hafði þá veitt þessu athygli, kemur til min og segir: Þetta var gott hjá þér, svona á að leika! Mig minnir að ég hafi gengið í Val um 1920. Ekki er ólíklegt, að tengsl- in milli Vals og KFUM hafi verið or- sökin til þess að ég valdi einmitt Val. Líka getur verið að Hallur Þorleifs- son, einn af stofnendum Vals, hafi haft áhrif á mig, því að um þetta leyti var ég sendill hjá honum, en hann rak þá verzlunina Vaðnes á Klapparstígnum. Ég man alltaf eftir fyrstu sendiferðinni sem ég fór, því farartækið voru hjólbörur! Handvagn var einnig notaður til sendiferðanna, því að menn gerðu mikið að því að fá sekkjavöru og var stundum um 2—3 50 kg. poka að ræða, sem senda þurfti í sama húsið. Þurfti maður oft að fá aðstoð og hjálp með þessa poka og góðhjartaðir menn, sem leið áttu um götuna, ýttu þá á vagninn, þegar ég varð að sækja á brattann! Ég mun hafa byrjað að keppa 10— 11 ára og þá í þriðja flokki. Aldrei tókst okkur að vinna mót, en nokkr- um sinnum lentum við í úrslitum við KR. Þarna voru að koma fram ungir áhugasamir menn sem héldu saman, og komu mjög við sögu síðar og eru mér minnisstæðir frá þeim tíma menn eins og: Jóhannes Bergsteinsson, Agnar Breiðfjörð, Björn Sigurðsson og Jón Eiríksson o. fl. Á þessum árum voru engir þjálf- arar sem tóku að sér kennslu hjá okk- ur, við sóttum bara æfingarnar full- ir áhuga. Það er ekki fyrr en 1927 sem þjálfari er ráðinn, en það var Guðmundur H. Pétursson. Frá þeim árum, þegar ég var að byrja, er mér minnisstæð heimsókn Akademisk Boldklub, og þeir íslend- ingar, sem mér urðu þá ógleyman- legir voru þeir: Friðþjófur Thorsteins- son, Magnús Guðbrandsson og Stefán Ólafsson. Friðþjófur var fljótur að hlaupa og gat skotið á sprettinum, enda mjög skotharður og þannig skor- aði hann mark gegn Dönunum. Eftir að ég kom í annan flokk minn- ist ég margra úrslitaleikja við KR, og var oft erfitt að ná úrslitum. Er mér minnisstæður leikur, þar sem fenginn hafði verið enskur dómari. Það var langt liðið á leik, er mikil þröng myndast við KR-markið eftir aukaspyrnu, var þá mikill móður í mönnum og ýtti hver við öðrum sem mest við máttum og endaði með því að boltanum var ýtt inn fyrir línu og fylgdu margir leikmenn með! Þar með réðust úrslitin í þeim leik. KR- ingar mótmæltu og töldu markið ólög- lega skorað, en það tjáði ekki að deila við dómarann! Ég byrjaði að leika með meistara- flokki 1928 og á því ári lék Valur við skozkt lið frá háskólanum í Glasgow. Mér er þessi leikur ef til vill minnis- stæður vegna þess að það var fyrsti stórleikurinn sem ég tók þátt í. Ann- að atvik í sambandi við leikinn getur líka hafa orsakað það að leikurinn varð mér svo minnisstæður. Eftir leikinn var efnt til fagnaðar með öll- um keppendum, en þá gerist það í hófi þessu að einn hinna skozku leik- manna afhendir mér skóna sína til eignar og þótti mér mikið til þess koma. Ekki veit ég hvað honum kom til að gera þetta. Akureyrarferð 1927. Sumarið 1927 réðist Valur í það að senda meistaraflokk í keppnis- ferð norður á Akureyri. Þetta þótti í mikið ráðizt, því aldrei hafði félag úr Reykjavík ráðizt í slíka för. Ég fékk að fara með, sem aukamaður, enda þá ekki farinn að keppa í þeim flokki. Þetta var mjög eftirminnileg ferð og hafði mikil örvandi áhrif á leikmenn. Á Akureyri gerðu Vals- menn meira. en að keppa í knatt- spyrnu, þeir tóku þátt í frjálsíþrótta- móti og stóðu sig með prýði, enda var hinn ágæti íþróttamaður Friðrik Jesson frá Vestmannaeyjum meðal keppenda í liði Vals. Liðið tapaði engum leik í ferðinni. Fyrsti leikurinn var við UMF Akur- eyrar og endaði 4:4. Annar leikurinn var við Þór og vann Valur 4:0, og síðasti leikurinn var svo við UMF Akureyrar, og varð aftur jafntefli 4:4. Á leiðinni heim var lítið stanz- að í höfnum, og það svo, að ekki varð lokið leik sem byrjað var á við úrval af ísafirði. Heldur gekk heimferðin seint og það svo, að komið var fjórum dögum á eftir áætlun til Reykjavíkur. Var þá Knattspyrnumót íslands byrjað, en hafði verið frestað eitthvað vegna seinkunar skipsins. Til Reykjavíkur var svo komið 27. júní og strax um kvöldið varð liðið að keppa. Ferðin var í alla staði vel heppnuð og þjapp- aði leikmönnum saman og vildu marg- ir álíta að árangur hefði mátt sjá strax í frammistöðu liðsins í Islands- mótinu, þar sem það varð í öðru sæti, en undanfarin ár hafnað í því neðsta. Þú varðst einn af íslandsmeisturum Vals 1930. Hvað er þér minnisstæð- ast frá því móti? Mér eru ákaflega minnisstæðir fundir, sem haldnir voru heima hjá þeim bræðrum Jóni og Ólafi Sigurðs- sonum. Þar voru málin rædd og reif- uð frá öllum hliðum, knattspyrnan, félagsmál, mótherjarnir. Þar eggjuðu menn hverjir aðra, að stunda æfingar og gera sitt bezta í öllu tilliti. Mér er líka minnisstætt markið sem Jó- hannes Bergsteinsson skoraði, sem varð sigurmarkið, en leikurinn end- aði 2:1. Ég er alltaf sannfærður um það, að samheldnin hjá liðinu, hvað við vorum mikið saman, töluðum oft saman utan vallar, hafði einna mesta þýðingu til að ná þessum sigri. Hvaða leikmenn eru þér minnis- stæðastir frá þessum árum? Það er KR-tríóið, eins og þeir Þor- steinn Einarsson, Hans Krag og Gísli Guðmundsson voru kallaðir einu nafni. Sigurður Halldórsson, úr KR, er mér einnig minnisstæður sem bak- vörður. Hvaða leikur er þér eftirminnileg- astur, og hvaða tap fékk mest á þig á keppnisferli þínum? Úrslitaleikurinn í íslandsmótinu 1933, við KR, verður mér lengi eftir- minnilegur, því að við unnum hann mjög glæsilega, eða með 6 gegn 3, eftir að leikar stóðu 3:2 í hálfleik KR í vil. Það var í þessum leik, að Jón Krist- björnsson markmaður meiddist svo, að

x

Valsblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Valsblaðið
https://timarit.is/publication/399

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.