Valsblaðið - 11.05.1972, Qupperneq 44

42
VALSBLAÐIÐ
Sigurdór Sifiurdórsson:
Valsdagurinn 1971
Valsdagurinn var að vanda haldinn í sumar, þótt hann væri haldinn síðar en æskilegt
var, þar eð komið var fram í september, þegar hann var haldinn og hefur ekki verið
svona seint fyrr. Þó heppnaðist hann vel að vanda og var félaginu til mikils sóma,
eins og aðrir Valsdagar Iiðinna ára hafa verið. Mjög fjölmennt var á Hlíðarenda eins
og alltaf þegar Valsdagurinn er haldinn og Iétu margir, einkum foreldrar sem eiga
börn sín í Val, í Ijós ánægju sína með það sem um var að vera á Hlíðarenda þennan
dag. En þótt við Valsmenn séum ánægðir með þennan dag okkar og önnur iþrótta-
félög hafi tekið hann sér til fyrirmyndar, þá megum við ekki vera svo sjálfumglaðir,
að það deyfi dómgreind okkar á því sem betur megi fara. Mér er það engin launung,
að eftir að hafa fylgzt með Valsdeginum, sem blaðamaður Valsblaðsins í 3 ár, er
mér ljóst, að þrátt fyrir allt nær hann ekki enn fullkomlega tilgangi sínum. Það sem
á vantar mest af iillu að mínum dómi er, að þeir, sem í forsvari eru fyrir félagið
hverju sinni, ná ekki þvi sambandi við gesti okkar á Valsdaginn, foreldra barna og
unglinga í félaginu, sem æskilegt væri. Ég hef áður haldið því fram, að reyna ætti,
sem frekast er unnt, að virkja til félagsstarfs þá foreldra, sem sýna félaginu áhuga
í gegnum iþróttaþátttöku barna sinna í Val. Ég hef einnig fundið það, í viðtölum
við þetta fólk, að það vill gjarnan starfa fyrir félagið, og þar sem okkur vantar sí-
fellt unglingaleiðtoga, eru þá nokkrir heppilegri sem slíkir en einmitt áhugasamir
foreldrar, er vilja starfa fyrir félagið? Ég set þetta hérna fram forráðamönnum fé-
lagsins til umhugsunar ef það mætti koma að einhverju gagni.
Að vanda ræddum við við nokkra gesti okkar að Hlíðarenda á Valsdaginn, og enn
sem fyrr voru allir á einu máli um ágæti þess að halda Valsdag, og lýstu hrifningu
sinni á því, sem þarna fór fram.
„Falsdagurinn er til
mihíllar fyrirmyndaru,
suqiii Púll Itjurnuson, rinn ui
forvíqismönnutn Btrrióuhlihs
iír Kópnvoqi
Uppi á malarvellinum voru mfl.lið
Vals og Breiðabliks að keppa og þar
var staddur einn af forráðamönnum
knattspyrnudeildar Breiðabliks, Páll
Bjarnason. Inntur álits á því fyrir-
bæri, Valsdeginum, sagði hann að sér
fyndist hann til mikillar fyrirmynd-
ar, og svona dag ætti hvert einasta
íþróttafélag að helga sér. Valsdagur-
inn væri mjög merkilegt framtak, en
þó er það annað hjá ykkur Valsmönn-
um, sem ég er hrifnari af, sagði Páll,
en það er Valsblaðið. Ég er ekki viss
um að þið gerið ykkur grein fyrir
því hve mikils virði blaðið er fyrir
félagið ykkar og með Valsdaginn líka,
náið þið því sambandi við foreldra
og gamla félaga sem nauðsynlegt er
fyrir hvert félag.
Hafið þið gert tilraun til þess að
koma á svona degi hjá Breiðabliki?
Nei ekki enn, en það er von mín að
það verði gert og að það megi takast.
Að vísu höfum við haldið einn gam-
anleik á ári, þar sem bæjarstjórn
Kópavogs leikur gegn liði okkar og
hefur sá árlegri atburður mælzt vel
fyrir, og von mín er sú að við kom-
um á sérstökum degi í líkingu við
Valsdaginn. Qkkur í Breiðabliki er
það ef til vill meiri nauðsyn en öðr-
um að ná til fólksins, vegna þess, að
flestir bæjarbúar í Kópavogi eru að-
fluttir og margir því félagsbundnir
í öðrum félögum og sýna okkar félagi
því minni áhuga en æskilegt er. Við
höfum átt við mikla erfiðleika að etja
við að koma okkur upp góðum lið-
um, vegna þess að okkur hefur vant-
að þann bakhjarl sem önnur félög
hafa, og þar á ég við hinn almenna
bæjarbúa. En nú er þetta að lagast,
og með því að ná betra sambandi við
fólkið tel ég að mikill vandi sé leyst-
ur.
J'j á okkur snýst allt
um Val“,
söqóu hjónin Oddriín Siffur-
fivirsdóííir oq Þorsteinn
Auðunsson
Við komum strax í morgun kl. 10
til að fylgjast með því sem hér er um
að vera, sögðu hjónin Þorsteinn Auð-
unsson og Oddrún Sigurgeirsdóttir,
er við hittum þau um miðjan dag uppi
við malarvöllinn, þar sem þau voru
að horfa á mfl. Vals og Breiðabliks
keppa.
— Og eruð þið ánægð með það sem
fram hefur farið?
— Já, mjög svo, sögðu þau bæði.
Ég er sjómaður, sagði Þorsteinn, og
get því minna fylgzt með því sem
fram fer í félaginu, sem ég hefði
áhuga á. Ég hef alltaf fylgzt mjög
vel með Val úr fjarlægð, enda á ég
frændur í félaginu og nú er sonur
okkar einnig kominn í félagið.
— En frúin, fylgist þú vel með því
sem fram fer hjá Val?
— Já, eins og ég bezt get í gegnum
son okkar, og ég verð að segja það,
að ég er mjög hrifin af því starfi sem
hér er unnið, og Valsdagurinn er til
mikillar fyrirmyndar. Sú reynsla, sem
ég hef af félaginu, er á þá leið, að
ég vildi hvergi frekar vita af börn-
um mínum en í félagi eins og Val.
— Hafið þið hvatt son ykkar til
íþróttaiðkana?
— Já, eins og við framast getum
og munum alltaf gera það.
— Er eitthvað við félagsstarfið i
Val sem ykkur fyndist að betur mætti
fara?
— Ég verð að játa það, sagði Þor-
steinn, að ég er ekki nógu kunnugur
því til að geta sagt um þetta, en það
sem ég þekki til, hef ég ekki, alls
ekki, ástæðu til að gagnrýna.
— Og þið ætlað að vera hér eitthvað
áfram í dag?
— Örugglega, meðan eitthvað er
um að vera.
Meistaraflokkur Vals og UMFN í handknattleik kvenna á Valsvellinum 1971.