Afturelding - 01.03.1968, Síða 25
eínna mesta furðu, fyrst í stað, var, að ég sá ísra-
elska hermenn á verði þar sem áður höfðu verið
jórdanskir. Þá gagntók það mig ekki síður er ég
sá þjóðfána okkar ísraelsmanna blakta við hún
á mörgum frægum stöðum í gömlu Jerúsalem.
Ég gat ekki ráðið við það að lijarta mitt fagn-
aði og söng. Allt þetta sem ég sá, á örstuttri stund,
birtist mér sem kröftug undirstrikun á þeirri stað-
reynd, að Guð ísraels hafði sannarlega staðið með
lýð sínum í þessum átökum og framkvæmt krafta-
verk, á líkan hátt og hann hafði gert í gamla daga.
Mannfjöldinn fór að dansa á götunum, klapp-
aði saman lófunum og söng af fullum hjörtum,
vegna þeirra stóru atburða er skeð höfðu. Allir
glöddust ákaflega, vegna þeirra sigra er unnir
höfðu verið.
Ég gekk um Mandelbaum-götu og sá nokkuð
sem hreyf mig ákaflega: Þúsundir Jerúsalemhúa
höfðu safnazt saman við borgarhliðið og voru að
bjóða hermenn Israels velkomna heim úr bardag-
anum. Bæði mannfjöldinn og hermennirnir voru
svo djúpt snortnir, að tárin streymdu niður andlit
þeirra. Nærri má geta hve ég varð gagntekinn er
ég sá þessa sjón. Ég sá marga rétttrúnaðar-
Gyðinga safnast saman og lesa frá Davíðs sálmum,
og tala sín á milli um komu Messíasar.
Nú, þegar hin gamla Jerúsalem er aftur komin
undir yfirráð ísraels, hefur margt manna í Land-
inu helga byrjað að hugsa um Guð er áður hafa
ekkert um hann hugsað og gengið fjarri honum.
í gær las ég í nýju fréttablaði, sem gefið er út
í Jerúsalem, að 32. og 33. kapítuli í spádómsbók
Esekíels hafi nú gengið í uppfyllingu fyrir augum
manna, um leið og Gyðingar hverfa inn í gömlu
Jerúsalem. Margir þeirra segja að þetta sé ef til
vill táknið upp á komu Messíasar. Á mörgum
stöðum í Jerúsalem hef ég séð tilkynningar um
að brátt muni hinir dauðu rísa upp. Yfirlýsingar
þessar sem settar eru upp í borginni vöktu margar
hugsanir hjá mér, og ennþá fremur eflir að ég hef
átt samtal við marga Gyðinga. Hver einasti einn
þeirra þakkaði Guði af hrærðu hjarta fyrir það
sem hann hafði gert fyrir Israael. í allra augum
hér er það hið mesta kraftaverk að ísrael gekk
með svo glæsilegan sigur af hólmi á þremur dög-
um....
Nú er ég að lagfæra þær litlu skemmdir sem
Fingur Guðs í
sköpunarverkinu
Hinir voldugu kraftar náttúrunnar geta skapað
hina fegurstu hluti af aðstæðum, sem við hvorki
reiknum með eða liugsum um. Við álítum að
margir hlutir séu í sjálfum sér svo hversdagslegir
og einfaldir, að vísdómur Guðs og skapandi kraftur
hans geti ekki leynzt með þeim. Hvað segjum við
t. d. um leir, kol, sand og vatn?
Leirinn getur t. d. orðið hvítur og lireinn, liann
getur orðið gegnsær og fastur, svo að liann að
endingu getur safnað í sig geislum sólarinnar.
Hann varpar frá sér hláu geislunum, en tekur til
sín aðra. Af leirklumpi, er þú virðir varla viðlits
við fætur þér getur orðið geislandi safír.
Sandurinn verður bjartari, hreinni og harðari.
Að síðustu leggur hann sig í hreinar, réttar sam-
hliða línur, sem kasta frá sér bláum, rauðum, græn-
um purpuralitum sólargeislum. Sandurinn hefur
orðið að skínandi ópal.
Kolin gerbreytast einnig. Þau verða skær, gegn-
sæ og breytast í hluti sem engir sólargeislar geta
unnið á. Um síðir verður hið biksvarla kolastykki
að geislandi demanti.
Og heyrið nú til!
Þannig getur kærleiki Guðs endurfætt og um-
breytt föllnum og syndugum manni, gert liann að
geislandi eðalsteini í heiðurskórónu Jesú Krists.
urðu á skrifstofu minni, og leggja liönd á önnur
smáatriði, sem á fjörur mínar hefur komið í sam-
bandi við stríðið.
Von okkar og bæn, eftir að allt þetta hefur skeð'
er, að Guð vilji stórlega blessa starf okkar. Það er
bæn okkar að liann megi vekja sína útvöldu þjóð
á þessum síðustu dögum og opna hjörtu þeirra svo
að þeir megi taka á móti Jesú Kristi sem frelsara
sínum. Vinsamlegast biðjið þið fyrir okkur, og
gleymið ekki að biðja Jerúsalem friðar.
..Christ for the nation."
25