Félagsrit - 01.01.1915, Side 3

I.
Hugvekja fyrir sveitamenn.
Landvörn. — Lif eða dauði. —
Tilveruskilyrði islenzks
þjóðfélags.
(Að miklu leyti sumkv. fyrirlestrum Rjarnar Bjarnarsonar í Grafar-
holti, lí)07 og 1911—1912, að tilhlutun Sláturfélags Suðurlands).
1. Sjómannastétt og Hiændastétt.
Meðan sjómenska var slunduð einungs á opnum
bátum og skipum, eins og álti sér stað fram á síðari
hluta næstliðinnar aldar, var eigi um neina sérstaka sjó-
mannastétt hér að ræða. Fólkið, sem sjóinn stundaði,
var alt bændafólk, upp alið í sveitinni og vann jöfnum
höndum að fiski og landvinnu. Og jafnvel enn, þótt
sjómenskan sé að breytast, vélbátar, þilskip og gufuskij)
notuð til veiðanna og þær stundaðar mestan hluta ársins,
og þótt allmargt af sjófólkinu nú sé farið að búa í
þorpum og kaupstöðum við sjóinn, þar sem lilið er um
landbúnað, er jió enn varla unt að telja, að sjómanna-
stétt sé mynduð hér á landi; því flest fólkið, sem nú
býr i verstöðunum, er að uppeldinu sveitafólk. Það