Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1918, Qupperneq 34

272
Porleifur H. Bjarnason:
[ IÐUNN
Þjóðverjum, má ef til vill ráða af viðræðu, sem hann
átti 1907 við Etienne, fyrverandi hermálaráðherra
Frakka, er fundum þeirra bar saman í Kiel. Iíeisari
bauð Etienne til miðdegisverðar á skipi sínu »Hohen-
zollern« og síðan til bjórdrykkju (»Bierabend«) á
veitingahúsi í landi. Keisari gat þess, að það
gleddi sig stórlega að liitta Frakka. »Mér finst«,
sagði hann, »að við og þið ættum að geta skilið
hvorir aðra, en því miður er einlægt einhver- mis-
skilningur okkar í milli«. Hann kastaði því næst
fram einhverjum ónotum um frænda sinn Játvarð 7.
og mælti: »Frakkland og Þýzkaland ættu að vera í
bandalagi; þá mundu þau vera drolnar heimsins.
Evrójiu er búin hætta úr tveimur áttum, frá Asíu og
Ameríku. Ef við í Evrópu höldum áfram að berast
á banaspjótum, fáum við einhvern góðan veðurdag
að kenna á því. Bandalag er eina bjargráðið«.
Brátt kom það í ljós, að Algeciras-ákvæðin voru í
ýmsum greinum óviðunanleg, og 1909 neyddust
Frakkar og Þjóðverjar til þess að bindast nýjum og
sérstökum samningi um ,afskifti sín af Marokko. En
þessi samningur reyndist líka ónógur, enda gerðu
aðiljarnir sér lítið far um að halda hann, og sam-
vinna sú, sem frakkneskir og þýzkir auðmenn höfðu
bundist um ýmis arðvænleg fyrirtæki þar 1 landi, fór
öll út um þúfur. Vorið 1911 bófu Marokkobúar sem
oftar uppreisn gegn soldáni. Uppreisnarmenn settust
um Fez, höfuðborg ríkisins. Það var altalað, að lífi
Norðurálfumanna, er bjuggu þar, væri hætta búin.
Frakkar notuðu þá tækifærið og sendu ber manns
til Fez til að skakka leikinn og halda hlífiskyldi yfir
Norðurálfumönnum, að því er sagt er. Þóttu þetta
ill tíðindi á Spáni og einkum á Þýzkalandi. Mörg
þýzk blöð töldu það auðsætt, að Frakkar ætluðu að
kasta eign sinni á Marokko og kváðu Þjóðverja lausa
allra mála, er Algeciras-samningarnir væri að engu